Wróć

Ile żab waży księżyc?

  • Autor/Autorka

    Malina Prześluga

  • Wiek adresata

    od 5 lat

  • Zalecana na scenę

    dramatyczną, lalkową lub dramatyczną z elementami lalkowymi

  • Opracowanie

    Agata Drwięga

Tematy

    1. humor
    2. relacje
    3. baśniowość
    4. dojrzewanie
    5. samotność
    6. marzenia
    7. zmiana
    8. bohater
    9. dorosłość
    10. dziecko
    11. stabilizacja
    12. przyjaźń
    13. przyszłość
  • Obsada

    Król, Chłopiec, Straż 1, Straż 2, Zebra

  • Streszczenie

    Życie narcystycznego Króla jest przewidywalne i poukładane. Wypełniają je codzienne, pełne samozachwytu, przemówienia i negocjacje. Pewnego dnia porządek panujący w królewskim mikrokosmosie zostaje zaburzony przez pojawienie się tajemniczego Chłopca. Dziecko zadaje pytania o kolor przytulasków, prosi, by Król zagrał na własnym nosie jak na trąbce, wreszcie wytyka monarsze, że ten źle obchodzi się z gwiazdami. Król, nienawykły do krytyki, postanawia pozbyć się natręta, co okazuje się nie lada wyzwaniem. Chłopiec nic sobie bowiem nie robi z zakazów i obowiązujących konwenansów, zwraca się do Króla per „Ty, proszę Pana”, podstępem zabiera go do lasu, w którym rodzą się dźwięki i drwi z jego śmiesznych brwi. Kiedy udowadnia Królowi, że poddani (w tej roli występują widzowie) nie potrzebują władcy tak bardzo, jak ten to sobie wyobraża, monarcha podejmuje decyzję o porzuceniu dziecka… na księżycu. Operacja przebiega pomyślnie, ale Król (ku własnemu zdumieniu) odkrywa, że polubił Chłopca i że za nim tęskni. Wsiada więc do rakiety i rusza na poszukiwania. Odnajduje malca na jednej z gwiazd, gdzie w bazie zrobionej z krzeseł przykrytych kocami, dziecko usiłuje obliczyć, ile żab waży księżyc. Na początku jest trochę obrażone na Króla, ale ostatecznie daje się przekonać do powrotu do królestwa, które od teraz obaj nazywają „domem”. Bohaterowie pojawią się na księżycu jeszcze nie raz – po to, by wspólnie sprawdzić jego wagę mierzoną nie tylko w żabach.

  • PRZESŁANIE

    Dramat prowokuje do zadania sobie pytań o życiowe priorytety i zwraca uwagę na to, że nic nie jest tak ważne, jak pozbycie się wrodzonego narcyzmu. Dzięki otwarciu się na drugiego człowieka, sprawy z pozoru nieistotne, nawet głupie, nabierają nowego, pięknego znaczenia. Dramat można potraktować również jako przypowieść o trudnym dojrzewaniu do ojcostwa. W sztukę wpisana jest interakcja z widownią, a także sporo komizmu sytuacyjnego.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2018

  • nagrody i wyróżnienia

    nagroda w ww. Konkursie

  • prapremiera

    Śląski Teatr Lalki i Aktora „Ateneum” w Katowicach, reż. Przemysław Jaszczak, maj 2019

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu i 44. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (nakład wyczerpany)

Powrót do góry strony