Kajodudek

Obsada

krasnal Kajodudek; Ania (12-14 lat); Adam (brat Ani starszy o rok lub dwa); Ewa, rówieśniczka Ani; Matka i Ojciec; Bocian; krasnal Opałek

Streszczenie

Jest rok 1996, pokój Ani. Dziewczynka znajduje krasnala Kajodudka. Zburzono jego schronienie – piec. Rozmawiają o życiu Krasnala i współczesności. Pogawędkę przerywa nadejście brata Ani – Adama. Kajodudek chowa się w szafie, a dziewczyna pozbywa się natrętnego gościa. Dzieci wychodzą. Krasnal opuszcza kryjówkę, zainteresowany deskorolką chłopaka. Do pokoju wpada Adam i zauważa go. Po krótkiej rozmowie proponuje mu zabawę i ucieka z Kajodudkiem przez okno. Nastolatka nie może znaleźć Krasnala i martwi się o niego. Poszukiwania przerywa jej Ewa. Zauważyła Adama wychodzącego przez okno i mówi o tym koleżance. Ania wychodzi tą samą drogą i zostawia dziewczynę. Ta znajduje czapkę Kajodudka. Matka szuka Ani i dowiaduje się o dziwnym zachowaniu dzieci. Rozpoznaje czapkę i w obawie, że Krasnalowi grozi niebezpieczeństwo, rusza w pościg za synem (przez okno). Ewa rozmawia z Ojcem, wychodzą. Do pokoju wracają bohaterowie. Kajodudek dowiaduje się o bocianie, który ma gniazdo niedaleko i przywołuje go. Żegna się z rodzeństwem oraz Matką, odlatuje na grzbiecie ptaka. Na Wyspie Słońca spotyka się z Opałkiem.

PRZESŁANIE

Sztuka w interesujący sposób przypomina o ogromnym postępie cywilizacyjnym, jaki dokonał się w ostatnich latach. Z jednej strony objaśnia obawy, związane z rozwojem najnowszych technologii, z drugiej stara się przekonać widza o konieczności ich udoskonalania. Poza tym, dramat przedstawia relacje rodzinne i przyjacielskie.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1997

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)