Wróć

Pręcik

  • Autor/Autorka

    Malina Prześluga

  • Wiek adresata

    od 6 lat

  • Zalecana na scenę

    lalkową, dramatyczną, lalkową z elementami żywego planu

  • Opracowanie

    Dominika Zaborowicz-Komendzińska

Tematy

    1. choroba
    2. nadzieja
    3. relacje
    4. tęsknota
    5. matka
    6. dom
    7. bliskość
    8. samotność
    9. przedmioty
    10. zmiana
    11. wsparcie
    12. bohaterka
    13. przemijanie
    14. współpraca
    15. strach
  • Obsada

    Kapeć; Kapciowa; Budzik; Poduszka; Łysy Joe; Smutne Łóżko

  • Streszczenie

    Dzień jak co dzień. Poranek w pokoju małej dziewczynki. Para kapci, małżeństwo Kapeć i Kapciowa, z niechęcią oczekuje chwili, kiedy ich właścicielka obudzi się i wsunie w nie swoje zimne stopy. Budzik też nie ma najlepiej, codziennie dzwoni i budzi dziewczynkę do szkoły, ale dobrego słowa za swoją przysługę nie otrzyma. Dziś jednak mimo uporczywego dzwonienia dziewczynka nie wstaje… Czyżby nastał radosny, wolny od obowiązków Dzień Kapcia? Początkowa radość z wolnego dnia powoli zamienia się w narastający niepokój. Gdzie jest dziewczynka? Poduszka twierdzi, że zasypiały razem, ale teraz dziewczynki nie ma. Czyżby przez noc dorosła i wyprowadziła się? Bez pożegnania? No dobrze, może nie zawsze była miła – rzucała w Budzik Poduszką i zrobiła dziurę w Kapciowej – jednak to zawsze była „ich” dziewczynka, najukochańsza! Co się z nią stało? Jedynie Łysy Joe, stary zapomniany miś, który już wiele widział w swoim pluszowym życiu, nie spał feralnej nocy i widział, jak dziewczynkę zabiera pogotowie. Cała ferajna pakuje się do torby podróżnej, aby jak najszybciej dotrzeć do szpitala. Ale dziecko leżące w szpitalnym Smutnym Łóżku to jakby inna dziewczynka – mizerna i blada. Łysy Joe tłumaczy, że gaśnie pręcik, który ma w środku. Niestety, wszystkie zabiegi przyjaciół, aby rozpalić pręcik na nowo, nie skutkują. Smutne Łóżko tak łatwo nie odda chorej. Dopiero czułe zaklęcie misia powoduje, że pręcik zaczyna słabo świecić.

  • PRZESŁANIE

    Piękna historia o przywiązaniu opowiedziana z nietypowej perspektywy przedmiotów codziennego użytku. Kapcie, tak jak ludzie, nie doceniają tego, co mają. Budzik narzeka, choć tak naprawdę nie ma ku temu powodów. Dopiero choroba dziewczynki uświadamia im, jak wiele mogą stracić, jak bardzo mała osóbka była dla nich ważna i jak wiele mogą zrobić, aby wróciła. Zupełnie jak w życiu.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2011

  • nagrody i wyróżnienia

    nagroda I stopnia w ww. Konkursie

  • prapremiera

    Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu, reż. Zbigniew Lisowski, grudzień 2012

  • premiera

    Opolski Teatr Lalki i Aktora im. Alojzego Smolki, reż. Marián Pecko, luty 2013 (spektakl pt.: „Światełko”)
    Białostocki Teatr Lalek, reż. Jacek Malinowski, grudzień 2021

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 32. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2011 r.)

Powrót do góry strony