-
Poczekalnia
Pogubieni młodzi ludzie żyją mechanicznie. Dopiero przymusowe zamknięcie w poczekalni zmusza ich do myślenia, skłania do dialogu. Utwór zachęca do poszukiwania odpowiedzi na pytanie: czy mogę odnaleźć w sobie wystarczająco dużo odwagi, by nie dać się wtłoczyć w narzucone schematy?
-
Afera
W spektaklu uwidocznione są problemy młodzieży, która boryka się z brakiem akceptacji zarówno wśród rówieśników, jak i wśród dorosłych. Poruszona jest również kwestia wartości, które wpaja się młodzieży. Obnażona zostaje obłuda, dwulicowość i społeczna znieczulica.
-
DużaMała
Czas nie powinien zabić dziecka tkwiącego w każdym z nas. Wspomnienia - dobre i złe - kształtują osobowość i wpływają na to, kim się staniemy. Trzeba zaakceptować to, co było – umieć przytulić, usprawiedliwić i pocieszyć nasze dziecięce wspomnienia.
-
Mały olbrzym
Bajka opowiada o dziecięcej potrzebie akceptacji przez dorosłych oraz o lęku przed dorastaniem i dorosłością.
-
Gdzie jest Mateusz?
Wielodzietna rodzina nie zawsze żyje dostatnio, ale najważniejsza jest przecież miłość i poczucie bezpieczeństwa. Zdobywanie pieniędzy, często nieuczciwe i niebezpieczne, nie powinno być problemem dzieci.
-
Wszystko czego potrzebujesz. Spektakl dla młodzieży
Sztuka ukazuje problem konfliktu pokoleń, niestety w sposób zbyt jednoznaczny. Tekst jest napisany agresywnym językiem (pojawia się wiele wulgaryzmów). Zakończenie dowodzi jednak, że w życiu najważniejsza jest miłość, która wymaga poświęcenia i czyni człowieka lepszym.
-
Dziecko Klaunów
Każda poczwarka zapowiada pięknego motyla, a gdy się kimś zaopiekujesz, możesz liczyć na wzajemność. Sztuka podkreśla rolę doświadczenia: czasem trzeba dotknąć i sparzyć się, żeby w przyszłości wiedzieć jak postępować.
-
Miejsca rzeczy zapomnianych
Sztuka gloryfikuje wzajemną miłość matki i dziecka. Udowadnia, że pieniądze i bogactwo nie zastąpią prawdziwego uczucia.
-
Nieobecny - kilka scen z życia rodziców
Chołoniewska stworzyła obraz współczesnej rodziny. Sztuka mówi o procesie dojrzewania, trudnym zarówno dla dziecka, jak i jego rodziców. Utwór przedstawia narastającą przepaść niezrozumienia i obcości. Autorka nie opowiada się po żadnej ze stron, nie komentuje, unika moralizatorstwa, ocenę pozostawiając widzom.
-
Śnieżynka
Dziecko jest spełnieniem marzeń rodziców, ale nie jest ich własnością i nie istnieje dla nich. Nie mamy wpływu na wszystko, co spotyka ludzi, o których się troszczymy. Czasem nie jesteśmy w stanie ochronić bliskich, chociaż zawsze możemy dać im miłość.
-
Zamknięta klasa
Sztuka jest głosem młodego pokolenia, które domaga się ludzkiego, partnerskiego traktowania przez nauczycieli. Autorka stworzyła portret szkolnej codzienności, ukazała problemy nie tylko uczniów, ale i pedagogów. Odsłoniła mechanizmy, które prowadzą do przepaści między tymi dwoma światami.
-
Nie musisz mnie kochać
Sztuka Chołoniewskiej jest doskonale skonstruowana i poruszająca. Mówi o niemożliwości pogodzenia dążeń rodziców, którzy oczekują od nastoletnich dzieci całkowitego posłuszeństwa oraz potrzeby nastolatków do pełnej niezależności i życia po swojemu. Niejednoznaczne przesłanie sztuki daje możliwość sprowokowania młodzieży do żywej dyskusji o ich świecie i życiu.
-
Johanna
Ważny, przedstawiony w bardzo subtelny sposób, problem dzieci doświadczonych wojną na podstawie losów trzech dziewczynek: Polki, Niemki i Żydówki.
-
O Królewnie, która zawsze mówiła prawdę
Morał historii o prawdomównej Księżniczce najlepiej wyraża piosenka, śpiewana na końcu bajki przez wszystkie postaci: „Każda wędrówka zmienia człowieka... Każda znajomość kształci człowieka, choćby znajomy nie był kształcony... I prawdę mów, a będziesz zdrów! Lecz najpierw pomyśl o tym; mowa twa tylko srebrem jest, milczenie za to złotem”.
-
Oddział dzienny i nocny
Smutny obraz straconej młodości. Zaprzepaszczone przez chorobę szczęście mogłoby ocaleć, gdyby tylko miało ku temu warunki, co okazuje się trudne w świecie niewrażliwym, bez wzajemnego zrozumienia i zdominowanym przez wszechogarniający wyścig szczurów.