Szataniel

Obsada

Nastka, Bunia, Szataniel

Streszczenie

Nastka nie może zasnąć. Wierci się na swoim posłaniu szukając jakiejś wygodniejszej pozycji, ale nic nie pomaga – tyle ma w głowie myśli i pomysłów. Wtem w jej pokoju pojawia się Szataniel – „ktoś pomiędzy diabełkiem i aniołkiem” – z jakąś tajemniczą misją do wykonania. Dziewczynka na początku podchodzi do niego nieufnie, jest wręcz niemiła, ale w miarę upływu czasu zaprzyjaźnia się ze stworem. Wspomina mu o swojej chorobie i opowiada o bracie, który na zawsze wyjechał, i za którym tęskni. Szataniel nosi dziewczynkę „na barana”, znosi jej kapryśne humory, a wreszcie pomaga w odnalezieniu Buni – ukochanej, dawno zagubionej maskotki. Okazuje się, że była ona prezentem od zmarłego brata Nastki oraz że ten, pod postacią Szataniela, przyszedł, by uśpić swoją siostrę. Bohaterowie jeszcze przez chwilę razem się bawią, rysują, opowiadają historie, obdarzają czułościami. Szataniel coraz bardziej nie chce, by dziewczynka zasnęła, a ta robi się coraz bardziej senna, aż wreszcie zamyka oczy.

PRZESŁANIE

Tematem przewodnim utworu jest, nienazwane wprost, oczekiwanie na nieuchronną śmierć chorego dziecka.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do 27. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w 2016 roku

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)