A może by tak o adaptacji? Kilka pytań

„Można podczas pracy nad jedną adaptacją doświadczyć jednego potężnego kryzysu i po wyjściu z niego spokojnie podryfować bez przeszkód dalej.”

Martyna Lechman

Na głowie się nie mieści

„W jakim stopniu udaje się w teatrze dla młodej widowni zachować uniwersalność charakteryzującą większość picturebooków – ich nieprzystawalność klasyfikacjom wiekowym odbiorców?”

Katarzyna Lemańska

Czemu Antek boi się trolli?

„[…] bardzo ważne jest odtabuizowanie języka i tematów związanych życiem i twórczością osób z niepełnosprawnościami”.

Katarzyna Lemańska

Margines środowiskowego zainteresowania

[...] pisanie o teatrze dla młodszej widowni jest niezbędne, bo jeśli my nie będziemy tego robić, to jedynymi tekstami opiniotwórczymi będą komentarze rodziców i redakcji portali informacyjno-rozrywkowych albo jeszcze gorzej – serwisów biletowych

– z Anną Jazgarską, Katarzyną Lemańską i Magdaleną Rewerendą, krytyczkami teatralnymi, rozmawia Katarzyna Waligóra.

Rytm tekstu

Czasem aktorzy w pierwszym podejściu kręcą sceptycznie głowami i robią wielkie oczy, że nie ma tam kropek ani przecinków. Czasem zaczynają je zaznaczać sami, ale przy drugim i trzecim czytaniu otwierają się na ten zabieg. Mówią, że to działa

– z Beniaminem Bukowskim, autorem sztuki „Wyjątko”, rozmawia Katarzyna Niedurny.

Droga do teatru

Właśnie takie codzienne obserwacje z życia, pracy w szkole i bycia w małym mieście o liczbie mieszkańców wynoszącej niecałe sześćdziesiąt tysięcy, na końcu Polski, bardzo wpłynęły na to, co i jak piszę

– z Rafałem Paśko, autorem sztuki „Dwa”, rozmawia Katarzyna Niedurny.