Tomek od deszczu
-
Autor/Autorka
Marcin Ziolko
-
Wiek adresata
od 9 lat
-
Zalecana na scenę
dramatyczną
-
Opracowanie
Marta Jagniewska
-
Obsada
Tomek; Tata Tomka; Strażnik; Król
-
Streszczenie
Tomek i jego Tata są wędrownymi grajkami. Ich domem i życiową przestrzenią jest przyroda. Przemieszczają się z miasta do miasta, by opowiadać ludziom o cudach, jakie widzieli w czasie swoich podróży. Kiedy czują nudę, wyruszają w drogę szukać kolejnych wrażeń, poznawać nowych ludzi. W jednym z miast Tata Tomka zostaje wtrącony do więzienia – opowiadał prawdziwe, lecz nieprzychylne królowi historie. Tomek próbuje dotrzeć do Króla i poprosić go o uwolnienie ojca. Król nie chce go słuchać. Chłopiec przechytrza jednak Strażnika, wytykając mu niesprawiedliwość i głupotę, tak że w końcu dostaje się do królewskiej komnaty. Król uważa się za władcę, który wszystko wie. Tomek uświadamia mu, że w jego koronie jest dziura. Później doprowadza władcę do płaczu i śmiechu, mimo iż ten uważał, że nigdy się nie śmieje i nie płacze. Król jest pod wrażeniem opowieści chłopca, których jest zawoalowanym bohaterem. W końcu wzruszony własnym losem Król wypuszcza Tatę Tomka i oferuje grajkom miejsce na swoim dworze. Ci jednak odrzucają propozycję, wybierają wolność, wolą deszcz od suchych murów pałacu.
-
PRZESŁANIE
Ta piękna opowieść podejmuje temat odwiecznego sporu między kulturą a naturą. W utworze natura jest najodpowiedniejszą przestrzenią dla człowieka, ponieważ nie ma granic i murów, a zatem nie potrzeba też strażników. Sztuka opowiada również o sprawiedliwości, głupocie ludzkiej władzy oraz mądrości gawędy, która jest dla człowieka niczym lustro odbijające jego zalety i wady.
-
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka Poznaniu w roku 2002
-
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)