Opowieść przedwigilijna

Obsada

Deux ex machina – duch sceny; Kacper; Melchior, Baltazar; Marek K. – jako gadające niemowlę i mężczyzna; 50-letnia kobieta; młoda kobieta; Kuzyn; Śmierć; Autorzy online; Zagubione Intermedium; Tłum; Smutny – „zwiastun” ze szpadelkiem; Józef K. – syn Marka K., gadające niemowlę

Streszczenie

Akcja sztuki cyklicznie powraca do okresu przedświątecznego (na przestrzeni kilkudziesięciu lat). W kolejnych odsłonach, w ciemnym pokoju, gabinecie dyrektora, biurze i hali fabrycznej bohaterowie spotykają się z jedną osobą ukazaną w różnych etapach życia. Najpierw jest ona „cudownym” noworodkiem, później dyrektorem przędzalni, wreszcie kuzynem oraz ofiarą, czyli Markiem K, typem bezustannie wylegującego się nieroba, który nie liczy się on z nikim i z niczym. Gwiazdkowe prezenty, które dostaje od swoich zgnębionych pracowników, lekceważy bez wzruszenia. Duch Kuzyna-samobójcy oraz Śmierć ostrzegają go, że – jeśli się nie zmieni – jego koniec będzie marny i rychły. Tak też się dzieje. Niewyjaśniona pozostaje kwestia osieroconego syna Marka K. Niewiadomo na kogo wyrośnie ten, który zaczyna tak jak ojciec, czyli od wygłaszania filozoficznych tekstów w kołysce.

PRZESŁANIE

Sztuka traktuje o potrzebie odpowiedzialności i troski, piętnuje lenistwo i obojętność w relacjach międzyludzkich. Autorzy, bawiąc się konwencjami dramatycznymi, nawiązują dialog pomiędzy różnymi sposobami myślenia o teatrze, co pomaga w ukazaniu miejsce zła i dobra w świecie.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2003

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)