Ballada dworcowa

Obsada

wolontariusz; siostra Małgorzata; Anna; ksiądz; bezdomni; banda; pasażerowie; dziennikarz; operator kamery; sanitariusze; szczur

Streszczenie

Z powodu zbliżającej się dużej, międzynarodowej imprezy mają zostać usunięci z dworca wszyscy bezdomni. Z pomocą przychodzi im wielu ludzi, każdy z nich ma inną wizję rozwiązania trudnej sytuacji. Nie zawsze bezinteresowną. Na dworcu pojawia się ksiądz, który chce zorganizować charytatywną zbiórkę pieniędzy na wybudowanie nowego ośrodka dla bezdomnych. Jego prawdziwą intencją jest próba zwrócenia na siebie uwagi i chęć zaistnienia w mediach. Nie rezygnuje z przeforsowania swojego pomysłu nawet wówczas, kiedy siostra Małgorzata proponuje, aby bezdomni zamieszkali w ośrodku przez nią prowadzonym. Kapłan buntuje przeciwko niej ludzi, opowiadając o dyscyplinie, jaka panuje w tym ośrodku. Na najbardziej uderzający pomysł wpada wolontariusz, chcący podpalić dworzec razem z bezdomnymi. Na tle historii ludzi zamieszkujących dworzec, zostają ukazane losy młodych wolontariuszy, którzy próbują znaleźć odpowiedź na pytanie, czy naprawdę komuś pomagają i jaki jest tego sens.

PRZESŁANIE

Historia opowiedziana jest w sposób groteskowy i z dużym dystansem. Sztuka dotyka problemu bezdomności, ale także naszego stosunku do niej. Bohaterowie dramatu chcą pomagać bezdomnym, jednak zbyt często powoduje nimi chęć osiągnięcia korzyści lub uspokojenia sumienia. Między młodymi wolontariuszami rodzi się więź. Wciąga ich środowisko, które mieli zmieniać…

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży orgaznizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2008

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)