Pytanie bez odpowiedzi

Obsada

Wróbel; Mucha; Żmija; Wiatr

Streszczenie

Wróbel, zamieszkujący gałęzie, obwołuje się królem drzewa. Żyjąca w głębi pnia Mucha kpi z niego. Okłamuje Żmiję, która mieszka w korzeniach drzewa, że Wróbel ją obraził i wyzwał na wojnę. Żmija niechcący zdradza zaklęcie otwierające drogę do jej skarbu. Mucha pod nieobecność Żmii znajduje skarb. To wiatr, który gadzina uwięziła w worku, zadając mu najpierw trzy pytania, z których ostatnie brzmiało – czym jest szczęście? Na to pytanie Mucha także nie umie odpowiedzieć. Tymczasem Wróbel i Żmija toczą walkę, w której niszczą całe drzewo. W drugim akcie korzenie, pień i gałęzie leżą osobno. Zwierzęta cieszą się z niezależności i władzy nad swoim kawałkiem drzewa. Ale korzenie błagają o wodę i słońce, pień o słońce i ziemię, a gałęzie o ziemię i wodę. Wiatr ubolewa nad głupotą zwierząt. Dopiero gdy drzewo umiera, Mucha, Żmija i Wróbel pojmują, że zrobili źle. Wiatr pomaga im zasiać nowe drzewo. Odnajdują odpowiedź na pytanie o szczęście – to wspólny świat, stworzony dla wszystkich.

PRZESŁANIE

„Drzewo jest dla nas i my jesteśmy stworzeni dla drzewa” – to metaforyczne zakończenie sztuki jest zarazem jej przesłaniem. Świat należy do wszystkich. Powinniśmy dbać o niego jak o wspólny skarb, a nie walczyć o jak najlepsze miejsce.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1997

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)