Przypowieść o drzewie

Tematy

• 1. nadzieja
  2. konflikt
  3. baśniowość
  4. wojna
  5. zmiana
  6. przedmioty
  7. zwierzęta
  8. współpraca
  9. przyjaźń
  10. przyroda

• Obsada

  Wróbel; Mucha; Żmija; Korona; Korzenie; Pień; Wiatr

• Streszczenie

  Drzewo zamieszkują Wróbel, Mucha i Żmija. Wróbel mieszka w konarach, Mucha w pniu, a Żmija w korzeniach. Próżny Wróbel ogłasza się królem. Z tym faktem nie chce pogodzić się Mucha. Leci do Żmii donieść o wszystkim. Dodatkowo kłamie, że Wróbel chce ukraść skarb Żmii. Rozwścieczony gad idzie rozprawić się z ptakiem. Skarb pozostaje pod opieką Muchy. Chciwy owad dobiera się do worka, z którego wylatuje Wiatr. Żmija i Wróbel kłócą się o władzę nad drzewem. Dochodzi do wojny między gałęziami i korzeniami, dowodzonymi przez zwaśnione strony. Wiatr woła o pokój. Żmija domyśla się, kto wypuścił wiatr i dlatego chce zabić Muchę. Wiatr wywołuje burzę z piorunami, które rozrywają drzewo na trzy części. Korona, pień i gałęzie nie mogą bez siebie żyć. Drzewo powoli umiera. Błaga mieszkańców o pomoc, ale nikt go nie słucha. W końcu zwierzęta dostrzegają konające drzewo, lamentują. Wiatr poucza, że nic nie ginie na zawsze. Mieszkańcy ofiarowują ziemię, wodę i słońce. Drzewo odradza się. Bohaterowie odkrywają, że przyjaźń i zgoda dają szczęście.

• PRZESŁANIE

  Alegoryczna historia o drzewie pokazuje, do czego doprowadzić może próżność, chciwość i oszustwo. Sztuka Kamińskiej-Sobczyk uczy, że odrodzenie drzewa, alegorii świata, możliwe jest dzięki nadziei. A zgoda i przyjaźń są źródłem szczęścia.

• Źródło pochodzenia tekstu

  zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1998

• Lokalizacja

  Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 12. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1998 r.), nakład wyczerpany