Pejzaż wędrowny

Obsada

Młody; Prometeusz; Orfeusz; Syzyf; Ojciec; Matka; Eurydyka; Hades; Charon; Cerber; Czart; Anioł; Przewoźnik; Chłopiec

Streszczenie

Młody wyrusza na wędrówkę do Podziemia. Po drodze spotyka mityczne postaci. Prometeusz ofiarowuje mu iskrę, Orfeusz – dźwięk, Syzyf wskazuje drogę. Młody wchodzi do Podziemia. Jest przekonany, że będzie mógł powrócić do świata żywych. Po raz drugi spotyka Orfeusza przykutego do wioseł. Czart chce przewieźć chłopaka na drugi brzeg za tchnienie duszy. Anioł ze swej łodzi pełnej ludzi udaremnia jego zamiary. W innej łodzi Młody dostrzega swego ojca, który jest zrozpaczony podróżą syna. W końcu Charon przewozi wędrowca na drugą stronę i zaraz potem odpływa śmiejąc się. Eurydyka poznaje nutę swego ukochanego i bierze Młodego za Orfeusza. Chce, aby chłopak zjadł owoc z Drzewa Wiadomości, i żeby podarował jej nutę. Ten odmawia, ale pozwala Eurydyce iść za sobą. Niestety odwraca się za siebie – wie, że powrót stał się niemożliwy. Idąc dalej, potyka się o nić, zwijaną przez matkę, która próbuje go uspokoić. Hades zdradza chłopcu, po co przybył do Podziemia. Młody staje przed lustrem, a widząc w nim siebie jako starca, rozbija je. W ukojeniu dołącza do innych postaci i staje się jednym z głosów towarzyszących drodze życia kolejnego chłopca.

PRZESŁANIE

Sztuka sugestywnie ukazuje kruchość i epizodyczność ludzkiej egzystencji. Odsłania prawdę o tym, że nie zawsze dopuszczamy do siebie myśl o nieuchronnym przemijaniu.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1996

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)