To niemożliwe

Streszczenie

Szesnastoletni Norbert przyjaźni się z Witkiem, który jest tzw. „dzieckiem ulicy”. Tę niezwykłą relację chłopiec opisuje w wypracowaniu na temat przyjaźni. Zaniepokojona stanem rzeczy polonistka zgłasza sprawę jego rodzicom, którzy obawiają się, że znajomość ta może sprowadzić ich syna na złą drogę. Podobny pogląd dzielą koledzy i koleżanki z klasy. Witek zostaje oskarżony przez rodziców Norberta o kradzież biżuterii. Całe środowisko jest źle nastawione do ubogiego chłopaka. W tym czasie Kasia wyznaje miłość Norbertowi i zostają parą. Niestety jej posłuszeństwo wobec społeczeństwa doprowadza policję do miejsca, w którym przebywa Witek. Na szczęście chłopakowi udaje się uciec, ale ojciec Norberta zleca pobicie przyjaciela syna. W czasie Wigilii dochodzi do wyjaśnienia kwestii rzekomo skradzionej biżuterii – okazuje się, że pożyczyła ją babcia bohatera. Norbert chce, by rodzicie przeprosili Witka, ale oni nie mają zamiaru przyjąć go w swoim domu. Witek żegna się z przyjacielem, planuje wyjechać. Ostatecznie popełnia samobójstwo.

PRZESŁANIE

Sztuka porusza temat tolerancji i akceptacji tego, co wymyka się poza standardy i normy w społeczeństwie. Jednocześnie stawia pytanie o to, czym jest ten schemat i jak łatwo ulegamy stereotypom, pielęgnując je w sobie. Główny bohater wykazuje się niezwykłą odwagą, by pokazać, że świat nie dzieli się jednoznacznie na złych i dobrych ludzi. To także historia o tym, jak funkcjonować w rzeczywistości, podporządkować się regułom, ale nie zatracić w tym siebie, swojej tożsamości.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w 1993 roku

Nagrody i wyróżnienia

wyróżnienie w ww. Konkursie

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)