Drapando, czyli Atak Zamszałego Starucha

Tematy

• 1. choroba
  2. humor
  3. samoakceptacja
  4. baśniowość
  5. relacje
  6. matka
  7. dom
  8. marzenia
  9. ojciec
  10. rodzeństwo
  11. rodzina
  12. bohaterka
  13. rodzice
  14. wsparcie
  15. współpraca
  16. stabilizacja
  17. wyobraźnia
  18. wyprawa
  19. przyjaźń
  20. przyszłość

• Obsada

  Katie, Mami, Dadi, Brat, Lekarz, Grażynka, Dermikrem, AZS, Hipolicyna, Purafin, Dieta, Mędrzec

• Streszczenie

  Sztuka jest zapisem trudnej walki, jaką dziewięcioletnia Katie i jej rodzina toczą każdego dnia z AZS-em (atopowym zapaleniem skóry). Ich zmagania przedstawiono na dwóch, przenikających się poziomach narracji. Jeden z nich to tragikomiczny reportaż o swędzącej codzienności rodziny dotkniętej chorobą. Drugi jest historią o superbohaterach. Postaci ludzkie, które występują w tekście Jachimka oprócz niecodziennych (nadanych im przez główną bohaterkę) imion, nie wyróżniają się niczym szczególnym: Lloyd (młodszy brat) najchętniej mówi o kupie i puszczaniu bąków; Mami i Dadi (rodzice) są gotowi zrobić wszystko, by ulżyć córce w cierpieniu. Wśród postaci drugoplanowych znajdują się m.in. lekarz – bezradnie rozkładający ręce – oraz Grażyna (najlepsza przyjaciółka Katie), która niechcący sprawia chorej ogromną przykrość. Dermikrem, Hipolicyna, Purafin i Dieta to superbohaterowie wymyśleni przez Dadiego po to, by na chwilę odwrócić uwagę córki od cierpienia. W pewnym momencie te postaci zaczynają żyć własnym życiem. Szukając sposobu na pokonanie Zamszałego Starucha, docierają nawet do San Francisco. Niestety, wszystkie supermoce świata połączone z wiedzą amerykańskiego Mędrca nie są w stanie pokonać kolczastego potwora, maltretującego dziewczynkę. Historia kończy się pozytywnie, choć jej finał jest daleki od stereotypowego happy endu, jakiego oczekiwalibyśmy od sztuki przeznaczonej dla dzieci.

  Dramat jest owocem współpracy autora i jego córki Jany, która od kilku lat walczy z Zamszałym Staruchem.

• PRZESŁANIE

  „Drapando…” to jednocześnie poważna i pełna humoru opowieść o rodzinie, o jej wzajemnym wsparciu, determinacji i bliskości w zmaganiu się z codziennością naznaczoną przewlekłą chorobą. Medyczna wiedza na temat AZS przeplata się z życiowym doświadczeniem, obejmującym różne aspekty wykluczenia Katie i jej bliskich. Jednocześnie autor podkreśla podmiotowość swojej bohaterki – nie tylko jako osoby chorej, ale również jako dziewczynki, która ma w sobie ogromną determinację, by realizować własne marzenia i pasje.

• Źródło pochodzenia tekstu

  zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w 2020 roku

• Nagrody i wyróżnienia

  I nagroda w ww. Konkursie

• Lokalizacja

  Centrum Sztuki Dziecka oraz 47. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2020 r.)