Oddział dzienny i nocny

Obsada

Nowa; Ana; Radosna; Święta; Szef; Szefowa; Matka; Tunia; Chłopak; Piła; Kura; Pończoch; Pończocha; Chór

Streszczenie

Na scenie wyświetlany jest amatorski film. Widać na nim ulicę, słychać gwar i szum. Przerażona Nowa chowa się za kurtynę. Po chwili siada na uboczu. Tymczasem na scenie pojawia się kobieta o głowie ryby-piły i zaczyna wykrzykiwać definicje ze szkolnych podręczników. Później zjawia się komisja – dwoje ludzi z pończochami na głowach. Piła zamienia się w Kurę i przeraźliwie gdacząc powtarza bez zrozumienia szkolne „formułki”. Zostaje wyrwana do odpowiedzi. Wszyscy zaczynają krzyczeć i… akcja przenosi się do szpitala psychiatrycznego. Nowa poznaje Anę, Radosną i Świętą. Każda z dziewczynek cierpi na zaburzenia psychiczne. Po jakimś czasie matka zabiera Nową do domu. Odwiedza ją chłopak. Opowiada o maturze, którą miała zdawać: zasłabnięcie dziewczyny wydaje mu się podejrzane, zapewnia, że pytania nie były trudne, i że poradziłaby sobie. Przypuszczenia chłopaka wywołują sprzeczkę. Przychodzi Tunia, siostra chorej psychicznie koleżanki. Twierdzi, że przyczyną tych chorób jest nadmierna presja i zły system nauczania. Scenę końcową stanowi rozmowa niedoszłej maturzystki ze szpitalnymi „koleżankami”. Ona jako jedyna przezwycięża chorobę.

PRZESŁANIE

Smutny obraz straconej młodości. Zaprzepaszczone przez chorobę szczęście mogłoby ocaleć, gdyby tylko miało ku temu warunki, co okazuje się trudne w świecie niewrażliwym, bez wzajemnego zrozumienia i zdominowanym przez wszechogarniający wyścig szczurów.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2003

Nagrody i wyróżnienia:

wyróżnienie w ww. Konkursie

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)