Wróć

O Alusi z dachu

  • Autor/Autorka

    Paweł Fic

  • Wiek adresata

    od 8 lat

  • Opracowanie

    Agnieszka Waligóra

Tematy

    1. samoakceptacja
    2. nadzieja
    3. nastolatki
    4. wewnętrzna walka
    5. marzenia
    6. zmiana
    7. dorosłość
    8. bohaterka
    9. bunt
    10. wyobraźnia
    11. przyszłość
  • Obsada

    Alusia, Ciocia 1, Ciocia 2, Ciocia 3, Wujek 1, Wujek 2

  • Streszczenie

    Na dachu przystanku autobusowego, w wiklinowym koszu siedzi dziewczynka – Alusia. Bohaterka zajmuje się zbieraniem piór – wyrzuca te, które jej nie odpowiadają, a z pozostałych wije gniazdo. Dziewczynkę dostrzega jedna z cioć i zastanawia się, co Alusia wyprawia. Wywiązuje się między nimi rozmowa, na przystanek stopniowo przychodzą kolejne osoby (ciocie i wujkowie). W toku dyskusji okazuje się, że bohaterka pochodzi „spod trójki”, co dla dorosłych ma nacechowanie negatywne. Początkowo tłumaczy, że weszła na dach, aby mieć lepszy widok na świat; kosz, w którym siedzi, nazywa swoim gniazdem. Wszyscy nakłaniają Alusię, aby zeszła z dachu, tłumaczą jej, że to niebezpieczne i nie przystoi dziewczynkom. Postaci rozmawiają o Alusi, a ona sama wyjaśnia, że szuka pomysłu na siebie i swoje życie. Inspirują ją najróżniejsze postaci: archeolożki, lotniczki i premierki, a nawet Szymon Słupnik. Ciocie i wujkowie bezpardonowo komunikują swoje krytyczne przekonania na temat przemyśleć dziewczyny. Przez cały czas Alusia tworzy kostium ptaka, a w końcu przyznaje się do lęku, jakim napawa ją wysokość, deklaruje jednak, że chce pokonać swój strach. Ostatecznie dorośli decydują się wezwać policję, aby ściągnąć dziewczynkę z dachu – tylko Ciocia 3 zdaje się rozumieć dziewczynkę dzięki wspomnieniu własnych dziecięcych nadziei.

  • PRZESŁANIE

    Ten prosty w konstrukcji dramat posiada bogaty potencjał interpretacyjny. Ukazuje, jak nieprzychylne wobec dziecięcych marzeń i planów potrafi być otoczenie, ale także pozwala zobaczyć rozdźwięk w postrzeganiu rzeczywistości przez dzieci i dorosłych. Dla cioć i wujków Alusia zdaje się obca, oni zaś z jej perspektywy zdają się powielać klisze i stereotypy. Gest wejścia na dach (a później także i zejścia z niego) można odczytać jako wyraz emancypacji i buntu, a także propozycja podania w wątpliwość tego, co postrzegamy jako „właściwie” i „oczywiste” we wzajemnych relacjach między dziećmi i dorosłymi.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2022

  • Nagrody i wyróżnienia

    I nagroda w ww. konkursie

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka i 49. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2022 r.)

Powrót do góry strony