Kapok

Obsada

Jasio, Sędzia

Streszczenie

Morze po katastrofie statku. „Wokół ani żywej duszy”. Do unoszącego się w kapoku Jaśka podpływa wykończony całodziennym pływaniem Sędzia. Jeden kapok dla dwóch rozbitków to stanowczo za mało, a tylko on daje choć cień nadziei na przetrwanie. Sędzia próbuje tak podejść Jaśka, by ten z własnej woli podzielił się z nim jedyną deską ratunku. Ale przecież kapok jest jednoosobowy i nie ma na to żadnej rady. Kto w takim razie bardziej „zasługuje” na to by móc go ubrać i przeżyć: „zwyczajny” Jan Kowalski, czy utytułowany profesor?

PRZESŁANIE

Autor swoim tekstem zadaje dwa bardzo trudne pytania. O naturę sprawiedliwości. Czy możemy oceniać, a co za tym idzie wynagradzać, bądź karać ludzi wedle kryteriów: wykształcenia, pochodzenia, stanu konta, orientacji itp. I jak często wszyscy to na co dzień robimy? A także o to, gdzie znajduje się nieprzekraczalna granica i do jakich czynów jesteśmy zdolni w sytuacji zagrożenia? Jednocześnie daje również duże pole możliwości odpowiedzi i tylko od nas zależy jak będą one brzmiały.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do 24. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2013

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)