Dłoń

Obsada

Amelia; Jaś; Pawełek; Karolina; Ojciec; Mężczyzna od wschodów i zachodów

Streszczenie

Amelia, autorka poczytnych romansideł, przeżywa kryzys twórczy. W pracy przeszkadza jej wszystko: miauczący kot, zbyt mocne słońce, a najbardziej dzieci biednego malarza z naprzeciwka. Kobieta jest niezwykle nieczuła na trudny los rodziny sąsiada, dla niej trójka Bogu ducha winnych dzieci to brudasy i zawszone złodziejaszki, z którymi postępować trzeba ostro. Sytuacja w rodzinie malarza rzeczywiście jest bardzo ciężka; z powodu braku stałych posiłków dzieci zmuszone są do żebrania po domach, a ojciec traci wszystkie pieniądze na farby. Jako artysta-nieudacznik nie jest w stanie zapewnić ukochanym dzieciom godnego życia, a jedyne co może im dać, to dużo uczucia. Mimo ciągłej walki o byt dzieci nie są pozbawione wzajemnego przywiązania i głębokiej miłości do ojca, żyją złudną nadzieją na lepsze jutro i marzeniem o anielskich skrzydełkach. Nie dostrzega tego coraz bardziej zgorzkniała Amelia, dla niej liczy się tylko praca w komfortowej atmosferze. Dopiero pożar domu malarza przełamuje w pisarce jej niechęć i wzbudza współczucie. Niestety, wtedy jest już za późno.

PRZESŁANIE

Bywa, że pochłonięci własnymi sprawami nie zauważamy, że ktoś w naszym otoczeniu potrzebuje pomocy. „Trochę serca!”, chciałoby się powiedzieć po przeczytaniu tego poetyckiego tekstu. I nie chodzi tu tylko o pomoc materialną – choć i ta bywa niezbędna – niektórym wystarczy dobre słowo i trochę zrozumienia. Nie zamykajmy się na potrzeby innych, egoistycznie myśląc tylko o własnych: podajmy dłoń.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2007

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)