Anioł

Tematy

• 1. humor
  2. magia
  3. marzenia
  4. ojciec
  5. bohater
  6. przedmioty
  7. dziecko

• Obsada

  Anioł; Piotruś

• Streszczenie

  Z nieba na ziemię spada Anioł. Okazuje się, że nie może wzlecieć do góry, bo zgubił skrzydła. Zaczyna ich poszukiwania. Skrzydła znajduje Piotruś i zanosi je swojemu tacie. Anioł dzwoni do Boga. Mówi mu o kłopocie i dowiaduje się, kto jest nowym właścicielem jego zguby. Tymczasem pojawia się Piotruś przysłany przez ojca, który boi się Anioła. Chłopiec przyznaje, że ma skrzydła, ale tata odda je tylko za wysoką nagrodę. Anioł łączy się z Panem Bogiem i pyta, czy może spełnić życzenia taty. Dostaje upoważnienie. Wobec tego chłopiec zaczyna czytać z listy marzenia: żeby ojciec miał pieniądze, był młody i piękny, miał samochód, domek, pałac, żeby został posłem, ministrem, prezydentem, królem, cesarzem, papieżem. Na końcu zaś chce zostać Panem Bogiem. Anioł ‒ niepewny, czy spełnić ostatnie z życzeń ‒ wykręca numer do Boga, ale ten się zgadza. Nagle wszystko znika. Chłopiec boi się wrócić do domu, bo ‒ jeśli wróci z pustymi rękami ‒ czeka go kara cielesna. Anioł wyjaśnia, że ojciec jest teraz biedny jak dawniej, ale za to zadowolony, spokojny, wolny od lęków i pragnień, jak Bóg. Razem idą prosić o zwrot skrzydeł. Piotruś żałuje, że nie poprosił Anioła o deskorolkę, której pragnął.

• PRZESŁANIE

  Autor w przekorny sposób pokazuje zachłanność dorosłego, który w przeciwieństwie do dziecka ‒ Piotruś chciałby dostać tylko deskorolkę ‒ chce dostać wszystko. W finale okazuje się, że wartości takie jak zadowolenie, spokój czy uwolnienie od lęków i pragnień są najważniejsze i stanowią największe bogactwo.

• Źródło pochodzenia tekstu

  Tłumaczenie z języka francuskiego: Barbara Grzegorzewska

• Prapremiera

  Teatr Obok z Poznania, październik 1993

• Premiera

  Teatr Telewizji, reż. Andrzej Maj, kwiecień 1996

• Lokalizacja

  3. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1993 r.), nakład wyczerpany