A roboty będą szły

Obsada

Dziadek; Matka; Ojciec; Adam (14-15 lat); Babka; Ania (13-14 lat); Robotka; Wolińscy; On, Ona; Fachowiec; Komputer; Domowy; Pomocnica; Żywa kura; Mechaniczna mysz

Streszczenie

Akcję osadzono w nieokreślonej przyszłości, w mieszkaniu pewnej rodziny. Głównym wątkiem fabuły jest czołobitność wobec maszyn rządzących życiem domowników. Sztywna dyscyplina, jaka zostaje narzucona mieszkańcom, tłamsi ludzkie odruchy i emocje, zmieniając życie w pasmo obowiązków. Pomimo ciągłej inwigilacji i groźby zdobycia punktów karnych najmłodsze dziecko stara się dociec historii poprzedzającej erę komputerową. Rodzicom nie bardzo to odpowiada. Wiedzą, że zbytnia ciekawość jest zakazana i maszyny mogą obniżyć im standard życia. Momentem przełomowym staje się wizyta Babci z Anią – ich nieszablonowe zachowania przeciążają komputerowy system. Starsza pani nieświadomie wszczyna rewolucję, pociągając za sobą Dziadka, Adasia i Anię. Tradycja, domowa kuchnia oraz poczucie godności stają się przyczyną przegrzania sieci i zniszczenia totalitarnego systemu komputerów w całym sąsiedztwie.

PRZESŁANIE

Wspaniały pamflet na społeczeństwo technologiczne, przywodzący na myśl „Rok 1984” Orwella. Humorystycznie napiętnowanie zostaje przywiązanie do zdobyczy techniki i zapomnienie o rodzinie, przyjaźni i wolności. Wspaniała bajka dla dzieci, które nie znają literatury, lecz gry wideo, nie słuchają muzyki, lecz polifonicznych komórek.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1987

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)