Bruce William Shearer
Streszczenie:
Mały Olbrzym uważa siebie za największego i najstraszniejszego z olbrzymów, a ponieważ jego Mama twierdzi, iż wcale taki nie jest, wyrusza w podróż, by udowodnić, że jednak ma rację. Na swej drodze spotyka Kobietę nazywającą go uroczym malcem, Staruszkę, przed którą czuje lęk oraz Potwora, który również wzbudza w nim strach. W miasteczku wywiesza ogłoszenie zapowiadające wizytę przerażającego olbrzyma po czym zasypia na dwóch śpiewających Ślimakach, które nie widzą w nim nic strasznego. Rano Olbrzym spotyka Dziewczynkę, która każe mu się schować przed niebezpieczeństwem. Olbrzym rusza w dalszą drogę, trafia na Żuka-Boksera nazywającego Olbrzyma tchórzem, gdyż ten nie chce z nim walczyć. W końcu dociera do Krainy Węży, której mieszkańcy proponują mu przejście do podziemnego miasta węży. Przerażony Olbrzym ucieka. Zjawienie się na drodze ogromnego Chłopca, dla którego Olbrzym jest wielkości mrówki, powoduje, że ten zmienia zdanie o sobie. Stwierdza, że nie jest ważne, czy jest się dużym czy małym. Najważniejsze być sobą.
Przesłanie:
Opowieść o poszukiwaniu tożsamości. Każdy ma jakieś wyobrażenie o sobie, choć czasami jest ono niezgodne z rzeczywistością. Ważna jest akceptacja siebie takiego jakim się jest.
Wiek adresata:
od 5 lat
Obsada:
Olbrzym; Mama; Kobieta; Staruszka; Potwór; Ślimaki (dwa); Dziewczynka; Żuk-Bokser; Wąż; Chłopiec
Zalecana na scenę:
dramatyczną lub lalkową
Źródło pochodzenia tekstu:
Tłumaczenie z języka angielskiego: Katarzyna Ciążyńska, Tytuł oryginału: „The Absolutely Awesome Giant”
Lokalizacja:
11. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (nakład wyczerpany)
Prapremiera:
Teatr Lalka w Warszawie, reż. Władysław Janicki, marzec 1994 (spektakl pt.: „Olbrzymka”)
Opracowanie:
Justyna Ilasz