Bajka Kołowrotka

Obsada

Śpiąca królewna; Kołowrotek; Czas we własnej osobie i pod postaciami trzech królewiczów, budzika oraz dziesięciu figur ze snów królewny

Streszczenie

Sztuka opowiada o Śpiącej Królewnie i Kołowrotku, który nudzi się i cierpi na bezsenność, a jedyną rzeczą, uwalniającą go od tych trosk są sny Królewny, którą sto lat wcześniej uśpił. Główną postacią jest jednak Czas, który przybiera różne postaci: trzech królewiczów, budzika oraz dziesięciu figur ze snów królewny. Śpiąca Królewna w swoich trzech kolejnych snach podróżuje po świecie, jest oczarowywana komplementami dotyczącymi jej urody oraz straszona przez dziwne stwory. W snach pojawiają się: chiński cesarz, wielka głowa z Wyspy Wielkanocnej, motyle, liście, Smokodyl i cztery zapowiadające się całkiem przyjaźnie, groźne głosy. Sny kończą się dobrze, puentuje je swoimi piosenkami Budzik. Kołowrotek czuje się winny snom królewny i nie wie jak jej pomóc. Czas na prośbę królewny budzi ją pocałunkiem, a sam pędzi dalej, zostawiając pastylki na sen, które natychmiast chce dostać Kołowrotek. Na koniec okazuje się, że wszystko było snem kołowrotka, a Królewna dalej śpi.

PRZESŁANIE

W „Bajce Kołowrotka” pojawia się wiele rad i mądrości: że szczerość popłaca, że nie wszystko złoto, co się świeci, że chciwość i próżność mogą się źle skończyć, a kapryśne dzieci prędzej czy później mają kłopoty. Czas okazuje się być wiecznie pędzącym wędrownym handlarzem o wielu twarzach, a sny mogą okazać się bardzo pouczające.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1996

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)