Baśń o Honorze
-
Autor/Autorka
Sławomir Animucki
-
Wiek adresata
od 14 lat
-
Zalecana na scenę
teatru młodzieżowego, dramatyczną
-
opracowanie
Dominika Zaborowicz
-
Obsada
A-17 lat; Brud; On-Ojciec; Ona-Matka; Kurczak; Starowinka; Kwiaciarka; Dziewczyna I; Dziewczyna II; Calineczka; Przechodzień I; Przechodzień II
-
Streszczenie
Siłownia jest miejscem gdzie A spędza najwięcej czasu. Pojawiają się tam trochę nierzeczywiste postaci ze wspomnień bohatera. Kurczak rozmawia z bohaterem o wstydzie i godności. A nie uznaje autorytetu swojego ojca, uważa go za mięczaka. Chwilę potem sceneria zmienia się. W bramie Brud namawia A, aby ten wykazał się honorem, bijąc kogoś. Nadchodzi Ojciec z bukietem, A podejrzewa, że niesie te kwiaty dla jakiejś kochanki. Brud, namawia A, by ten sprawdził się idąc do Centrum z zamkniętymi oczami, bijąc każdego kto zajdzie mu drogę. Na ulicy drogę zastępują bohaterowi mu różne postacie. Brud nazywa A mięczakiem, ponieważ ten nikogo jeszcze nie uderzył. A pragnie wyzwolić się od Bruda. Biją się. Wreszcie A dociera do Centrum, na dyskotekę. Jednak zamiast spodziewanego lepszego świata, zastaje tandetny pub. Poznaje tam Dziewczynę, która uświadamia mu, że każdy ma swoje własne „Centrum”… A zaczyna rozumieć, że wyznawał złe wartości. Wraca do domu i postanawia nawiązać kontakt z ojcem.
-
PRZESŁANIE
Jest to opowieść o wędrówce wgłąb siebie, o trudnym poszukiwaniu wartości, a także o odrzuceniu tłamszącej osobowość kultury pop. Pełna symbolicznych scen sztuka koncentruje się na problemie wolnej woli.
-
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)
-
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2001