Wróć

Baśń o pochyłym drzewie

  • Autor/Autorka

    Justyna Zarzycka

  • Wiek adresata

    od 6 lat

  • Zalecana na scenę

    dramatyczną lub lalkową

  • Opracowanie

    Justyna Ilasz

Tematy

    1. relacje
    2. poetyckość
    3. baśniowość
    4. bohater
    5. zwierzęta
    6. wsparcie
    7. współpraca
    8. przyjaźń
  • Obsada

    Pochyłe Drzewo; Koza; Chłopiec; Grupa Dzieci; Kret

  • Streszczenie

    Chłopiec szuka swojej Kozy. Ta chowa się za Pochyłym Drzewem. Mści się na właścicielu za to, że nie dał jej zjeść zeszytu. Zwierzę nazywa Drzewo głupim i straszy je, że na nie wskoczy. Gdy Chłopiec ją odnajduje, pojawiają się Dzieci krzyczące, że jest głupi, bo pasie Kozę. Poczciwy Chłopiec nie przejmuje się tym. Kret rozmawia z Drzewem o tym, co się wydarzyło. Próbuje je przekonać, że Koza nie ma racji i nie należy się przejmować jej gadaniem. W nocy wichura plącze Drzewu gałęzie. Litościwy Chłopiec odplątuje je. Dzieci znów go wyśmiewają. Gdy zmęczony zasypia, pan Kret opowiada Kozie o wspaniałym rozrastającym się daleko i głęboko korzeniu drzewa. Ta jednak stwierdza, że jest głupi i ślepy, po czym zjada zeszyt Chłopca i ucieka. Zmartwiony właściciel po przebudzeniu próbuje ją odnaleźć. Dzieci znów się z niego śmieją. Drzewo chce się odwdzięczyć. Pozwala mu wejść na siebie, żeby mógł się rozejrzeć, a korzenie przesyłają informację liściom, gdzie jest zguba. Chłopiec biegnie we wskazanym kierunku. Po powrocie Koza dziękuje Drzewu, przeprasza je i przegania śmiejące się Dzieci.

  • PRZESŁANIE

    Wyśmiewanie innych jest częstym zjawiskiem. Niektórzy uważają, że udzielanie pomocy drugiej osobie jest oznaką słabości, a okazywanie współczucia – głupotą. Baśń uczy nas, by przebaczać i nie przejmować się tym, co mówią o nas inni.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2007

  • Nagrody i wyróżnienia

    wyróżnienie w ww. Konkursie

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 25. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2007 r.)

Powrót do góry strony