Baśń o zaklętym kaczorze
-
Autor/Autorka
Maria Kann
-
Wiek adresata
od 5 lat
-
Zalecana na scenę
lalkową
-
Opracowanie
Monika Jędrzejewska
-
Obsada
Złotnik (Zaklęty Kaczor); Czarownica Wojewodzianka; Weronika; siostry: Jagna i Kasia; Ojciec; Księżyc; Słonko; Wicher; Matka Księżyca; Matka Słońca; Matka Wichru; Gąska; Miotła; Zwierciadło na smoczych łapach; Skarbczyk
-
Streszczenie
Baśń opowiada historię prostolinijnej, szczerej i nieco naiwnej dziewczyny Weroniki, która w zamian za wodę dla chorego ojca jako jedyna z trójki sióstr zgodziła się ofiarować swoją rękę tajemniczemu głosowi ze studni. Podczas pierwszego spotkania z narzeczonym dziewczyna dowiedziała się, że jest on Złotnikiem, którego zła czarownica Wojewodzianka zaklęła w Kaczora. Dzięki obietnicy Weroniki z młodzieńca mógłby zostać zdjęty urok i powróciłby do swej dawnej postaci, jednak Jagna, jedna z sióstr, podejrzała Kaczora-Złotnika w ludzkiej postaci, przez co szansa na ratunek prysła, a Kaczor został skazany na powrót do krainy cierpienia. Jedyną nadzieją jest teraz Weronika, która chcąc ratować ukochanego, musi „świat przewędrować w żelaznych trzewiczkach, żelaznym kosturkiem się podpierając. Księżyc, Słonko i Wicher o drogę pytać”. Dziewczyna bez wahania wyrusza na pomoc i kolejno odwiedza chaty, w których mieszkają matki Księżyca, Słońca i Wichru. Dzięki swej uczynności, pracowitości i dobremu sercu dziewczyna zjednuje sobie kobiety, a co za tym idzie ich synów, którzy obdarowują ją wskazówkami dotyczącymi dalszej drogi i magicznymi orzechami. Wojewodzianka, wiedząc, że dziewczyna zbliża się do jej królestwa, próbuje namówić Złotnika na ślub, a gdy jej propozycja zostaje odrzucona, planuje jak przechytrzyć Weronikę. Kiedy dziewczyna trafia do krainy Czarownicy, dzięki pomocy magicznych orzechów i Wichru udaje jej się ujść cało ze spotkania z Wojewodzianką i uratować Kaczora, który odzyskuje ludzką postać, a zła Wojewodzianka zostaje strącona do Czerwonych Mórz.
-
PRZESŁANIE
Dobre serce, pracowitość i uczynność cenniejsze są niż wszelkie klejnoty, stroje i uroda, a bezinteresowna pomoc zawsze zaprocentuje. Pomagając innym, nigdy nie zostaniemy sami w potrzebie.
-
prapremiera
Teatr Lalek „Pinokio” w Łodzi, reż. Marta Janic, lipiec 1955
-
premiera
Teatr Młodego Widza we Wrocławiu, reż. Zuzanna Łozińska, listopad 1955,
Stowarzyszenie Teatr Dzieci Zagłębia w Będzinie, reż. Jan Dorman, sierpień 1956,
Teatr Lalek Rabcio-Zdrowotek w Rabce, reż. Stanisława Rączko, listopad 1956,
Teatr Lalek „Banialuka” w Bielsko-Białej, reż. Irena Wojutycka, grudzień 1956,
Teatr Lalek „Rusałka” w Szczecinie, reż. Ewa Kołogórska, styczeń 1957,
Teatr Lalek „Czerwony Kapturek” w Olsztynie, reż. Mirosław Czerwiński, maj 1957,
Teatr Lalek Świerszcz w Białymstoku, reż. Janusz Galewicz, maj 1958,
Teatr Lalki i Aktora Kacperek w Rzeszowie, reż. Maria Siedmiograj, listopad 1958,
Teatr im. Stefana Żeromskiego, Kielce-Radom, reż. Lidia Rybotycka, sierpień 1960,
Teatr Lalek „Pleciuga” w Szczecinie, reż. Michał Zarzecki, marzec 1962 (spektakl pt.: „Zaklęty kaczor”),
Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, reż. Zbigniew Bebak, grudzień 1962,
Teatr Lalek Świerszcz w Białymstoku, reż. Joanna Piekarska, kwiecień 1966,
Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach, reż. Stefan Karski, luty 1967,
Wrocławski Teatr Lalek, reż. Stanisław Stapf, listopad 1970,
Teatr Lalek Rabcio-Zdrowotek w Rabce, reż. Dorota Stojowska, sierpień 1971,
Teatr Lalek w Wałbrzychu, reż. Stanisław Stapf, wrzesień 1971,
Teatr Lalek „Banialuka” w Bielsko-Białej, reż. Stanisław Stapf, maj 1977,
Teatr Lalek „Pleciuga” w Szczecinie, reż. Włodzimierz Dobromilski, grudzień 1977,
Państwowy Teatr Lalki „Tęcza” w Słupsku, reż. Elżbieta Czaplińska, marzec 1978 (spektakl pt.: „Zaklęty kaczor”),
Teatr Lalki i Aktora Baj w Warszawie, reż. Halina Borowiak, grudzień 1982,
Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach, reż. Bohdan Radkowski, maj 1983,
Teatr Lalek „Pinokio” w Łodzi, reż. Marta Janic, czerwiec 1985 (spektakl pt.: „Zaklęty kaczor”),
Wrocławski Teatr Lalek, reż. Bogdan Nauka, październik 1986,
Państwowy Teatr Lalki „Tęcza” w Słupsku, reż. Zofia Miklińska, kwiecień 1987,
Śląski Teatr Lalki i Aktora „Ateneum” w Katowicach, reż. Jan Klemens, luty 1992,
Teatr Baj w Warszawie, reż. Krzysztof Niesiołowski, czerwiec 1992 (spektakl pt.: „O zaklętym kaczorze”),
Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach, reż. Irena Dragan, listopad 1993,
Teatr Lalek „Banialuka” w Bielsko-Białej, reż. Piotr Surmaczyński, kwiecień 1994,
Teatr Lalek w Wałbrzychu, reż. Jarosław Dwornik, kwiecień 1994,
Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach, reż. Irena Dragan, styczeń 1999,
Teatr Lalki i Aktora Kacperek w Rzeszowie, reż. Marek Wit, luty 1999,
Teatr im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, reż. Cezary Żołyński, czerwiec 1999,
Teatr „Baj Pomorski” w Toruniu, reż. Konrad Szachnowski, kwiecień 2000,
Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku, reż. Konrad Szachnowski, grudzień 2000,
Teatr im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie, reż. Konrad Szachnowski, marzec 2014 -
Lokalizacja
Materiał archiwalny