Baśń o złym śmiechu

Tematy

• 1. odpowiedzialność
  2. baśniowość
  3. konflikt
  4. odwaga
  5. bohater
  6. przedmioty
  7. zwierzęta
  8. wyprawa

• Obsada

  Jasiek; Rycerz I; Rycerz II; Król; Królewna; Żebraczka; Kowal; Młynarz; Kramarka i Tłum

• Streszczenie

  Dwaj rycerze dewastują młyn, głośno się przy tym śmiejąc. Na jarmarku, ku uciesze tłumu, demolują stragany. Ośmieszają spotkaną na rozstajach dróg Żebraczkę. Za każdym razem otrzymują od niej ostrzeżenie ‒ przemoc, którą stosują, obróci się przeciwko nim. Na niebie pojawia się złowrogi cień ptaka. Jasiek, pomocnik Kowala, ulega jego namowom i udaje się na zamek, by obejrzeć turniej rycerski. Po drodze pomaga Młynarzowi i Kramarce (zabiera do węzełka ich nieszczęścia: ludzką drwinę i łzy) oraz dzieli się chlebem z Żebraczką. W zamian za pomoc dostaje od niej węzełek z trzema dobrymi radami. Na zamku zaczyna się turniej. Zawodom w strzelaniu do ptaka, zaproponowanym przez rycerzy, sprzeciwia się Jasiek. Spłoszony ptak ucieka. Ziszcza się ostrzeżenie Żebraczki ‒ cały kraj zaczyna łkać, więdną kwiaty i drzewa, wszystko staje się szare. Jasiek i Rycerze wyruszają na poszukiwania ptaka. Rady otrzymane od Żebraczki pomagają sprawić, by świat znów stał się barwny. Królewna wybiera Jaśka na swojego męża.

• PRZESŁANIE

  Sztuka została napisana w klasycznej konwencji baśniowej, morał i przesłanie przekazują dwie postaci: Żebraczka oraz Kowal. Przemoc, drwina i buta Rycerzy sprowadza na królestwo nieszczęście. Dopiero empatyczne, solidarne z ofiarami przemocy zachowanie Jaśka przynosi zmianę, który w zamian dostaje porady, jak przywrócić szczęście w królestwie. W finale cierpliwość i rozsądek odmieniają nawet Rycerzy.

• Źródło pochodzenia tekstu

  zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1994

• Nagrody i wyróżnienia

  II nagroda w ww. Konkursie

• Lokalizacja

  Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 7. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (nakład wyczerpany)