Czasem jesteśmy razem

Obsada

On; Ona; Michałek, ich syn (kilkuletni chłopiec i dorosły mężczyzna); Ala, żona Michała; Zuzia; córka Michała i Ali; Pies Marley

Streszczenie

Ona czyta. On wychodzi po truskawki, wraca zimą z mandarynkami. Ona chciałaby odwiedzin gości. Marzy o psie. On uważa, że to strata czasu, powinni sami sobie wystarczyć. Składają sobie życzenia wielkanocne. W nocy, słysząc Jej płacz, On zamyka okno. Ze wszystkim się spóźniają. Ona jest w ciąży. On biegnie po pieluchy, a kiedy wraca, pięcioletni Michałek jeździ na rowerku. Kobieta przedstawia dorosłemu chłopcu tatę. Syn wychodzi, obiecuje być przed północą. Ci się śmieją. Po chwili wraca pijany, lecz oni nawet nie zauważyli jego nieobecności. Ma pojawić się za dwa lata. Ją pociaga to, co na zewnątrz, za oknem. On zasłania okno płachtą. Przychodzi Michał z żoną Alą. On wyprasza ich. Ona ogląda zdjęcia wnuczki. Podczas kolejnej wizyty zostawiają psa Marleya, opowiadają jak żyją. Zdejmują płachtę. Wychodzą. W czasie rozmowy głównych bohaterów słychać wycie psa. Niewyprowadzany Marley leży już od kilku dni głodny. On idzie po mięso, wraca po dwóch tygodniach, nie chce więcej wychodzić. Ma zamiar zabić psa, by Ona była znów tylko z nim. Widzi, że ręce mu gniją. Ona jest już stara i umiera. Drugie zakończenie – Ona wychodzi z psem i po chwili wraca.

PRZESŁANIE

Sztuka jest poetyckim obrazem ukazującym dwoje ludzi, którym życie przecieka przez palce. Bohaterowie zamiast pozwolić czasowi, by ich z wolna miażdżył, próbują go przelicytować. Jednak czas, wydawałoby się tak odległy, ujawnia swą destruktywną moc. Oznaki przemijania wdzierają się do ich domu w postaci zgniłych truskawek, mięsa, w końcu – rąk.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2007

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)