Czekając na Tomcia Palucha
-
Autor/Autorka
Philippe Dorin
-
Wiek adresata
od 6 lat
-
Zalecana na scenę
dramatyczną
-
opracowanie
Justyna Ilasz
Tematy
-
Obsada
Mała; Duży; kamień
-
Streszczenie
Duży rozrzuca kamyki i wychodzi. Mała je zbiera i znika. Sytuacja powtarza się kilkakrotnie. Mała kładzie kartkę papieru zamiast kamienia i wychodzi. Duży czyta ją i kładzie trzy kawałki drewna. Mała stawia doniczkę z ziemią. Duży zamienia ją na kawałek chleba. Mała zjada go i siada. Idą razem. Za Małą toczy się kamień. Ustalają, że Mała ma na imię Piotr, jej matka zmarła i jest siostrą Dużego. Układają grób z kamieni. Duży opowiada o świecie umarłych, po czym zbiera kamienie. Wspólnie marzą o kąciku, gdzie można by zdjąć buty, o nocy z gwiazdami. Rozrzucają kamienie wokół siebie. Duży zbiera gwiazdy dla bogacza, a potem każe Małej pozbyć się kamienia. Prosi wyimaginowaną postać o opiekę nad Małą i odchodzi. Ta wymyśla historię o kobiecie szukającej swojego dziecka i walących się domach. Duży wraca. Przebiera się za mamę i rozmawia z Małą, następnie ona robi to samo. Spotykają kamień zostawiony przez dziewczynkę. Umierają i stają się aniołami. Mała odlicza, idąc za kamieniem. Dochodzą do domu. Dziewczynka jako gospodyni otwiera i oferuje białą kartkę papieru. Oboje zdejmują buty i wchodzą do książki.
-
PRZESŁANIE
Sztuka jest wieloznaczna. Dzieci u Dorina szukają własnego kąta. Podobnie jak w baśni Perraulta rozrzucają kamyki, żeby móc odnaleźć drogę do domu. Są osamotnione i zdane wyłącznie na siebie. Nikt ich nie szuka. Rodzice czasem porzucają swoje dzieci ze względu na brak środków do życia, jednak nie tylko oni są tu winni, ale całe społeczeństwo. Jak pisze autor „rozpacz matki warta jest troski całego miasta”.
-
Źródło pochodzenia tekstu
Tłumaczenie z języka francuskiego: Ewa Umińska, Tytuł oryginału: „En attendant le Petit Poucet”
-
Lokalizacja
20. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2004 r.)