Czy daleko do morza?
-
Autor/Autorka
Lech Borski
-
Wiek adresata
od 16 lat
-
Zalecana na scenę
dramatyczną
-
opracowanie
Marta Jagniewska
-
aktualizacja (2022 rok)
Agata Łukaszewicz
Tematy
-
Obsada
Małgosia (15-16 lat); Tomasz (jej brat starszy o rok); Grzegorz (ich przyjaciel, rówieśnik Tomasza); Lolek (przybysz); Justyna (jego przyjaciółka)
-
Streszczenie
Akcja dramatu toczy się podczas wakacji ‒ w pokoju i na tarasie domu letniskowego. Rodzice Małgosi i Tomasza wyjeżdżają na 5 dni. Do rodzeństwa przyjeżdża Grzegorz, ich przyjaciel, w którym dziewczyna jest zakochana. Grzegorz słyszy w pociągu śpiew i jest pewien, że to jakiś „znak”. Przyjaciele zauważają przed domem rozbity namiot. Rozbili go Lolek i Justyna, którzy udają rodzeństwo. Tomasz postanawia zaprosić nowych znajomych do domu. Zaczyna się alkoholowa impreza. Grzegorz jest przekonany, że znak był dany przez Justynę ‒ jest pewien, że jest mu przeznaczona. Tomaszowi Justyna też się podoba, ale po rozmowie z Grzegorzem, który uważa, że „ma do niej prawo”, postanawia być bierny. Justyna okazuje zainteresowanie gospodarzem domu. Mówi mu o tym, zachęcając go do działania, ale jedyne, na co go stać, to robienie Justynie nagich zdjęć. Tomasz i Grzegorz rywalizują o dziewczynę. Ostatniego wieczoru Justyna daje kosza Grzegorzowi, więc ten ‒ nieskutecznie ‒ próbuje uwieść Małgosię, która rano wyznaje mu miłość. Dziewczyna wie, że Grzegorzowi chodzi o Justynę, jednak nie chce być „w zastępstwie”. W akcie desperacji Małgosia nie stawia oporu Lolkowi, który mimo braku wyraźnej zgody dziewczyny, chce odbyć z nią stosunek seksualny. Jednak zostaje to udaremnione przez Justynę, która czeka na Tomasza, lecz ten nie przychodzi. Rano wszyscy goście wyjeżdżają.
-
PRZESŁANIE
Dramat ukazuje ludzi u progu dorosłego życia, którzy zblazowani, znudzeni i rozczarowani życiem czują się niekompletni, zagubieni. Dorośli nie rozmawiali z nimi, nie nauczyli odczuwać prawdziwych emocji, być aktywnymi, buntować się. Natomiast przygotowali ich jedynie do realizacji schematów. Wobec tego młodzi podchodzą instrumentalnie do spraw uczuciowych, opowiadają, o tym, że czułość, pierwsze pocałunki to rekordy lub „uprzejmości”, które wyświadcza się mniej doświadczonym koleżankom. Dramat ilustruje brak szczerości między bohaterami oraz niezdolność do podejmowania własnych decyzji oraz okazywania prawdziwych uczuć. Tytułowe „morze” można interpretować jako pragnienie dojrzałości czy dorosłości, której metrykalnie bohaterowie powinni być blisko (czują, że jej potrzebują), jednak emocjonalnie i mentalnie jeszcze długa przed nimi droga. W dramacie zwraca uwagę instrumentalne traktowanie kobiet.
-
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1993
-
Nagrody i wyróżnienia
III nagroda w ww. Konkursie
-
Prapremiera
OTV Kraków, wrzesień 1995
-
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 4. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1993 r.), nakład wyczerpany