Anna Onichimowska
Streszczenie:
Pan, nadzorujący przydzielanie ludzkich snów, stracił nad nimi kontrolę. Babcia próbuje zaradzić sytuacji i opowiada ludziom bajki. Awaria ta sprawia, że Smutny zagubił drogę do Piotrusia. Zaniepokojony Piotruś wraz ze swym pluszowym zającem Filipem wyruszają na jego poszukiwanie. Podczas wędrówki po mieście doświadczają licznych przygód: zostają omyłkowo wzięci za przebierańców i podglądaczy, trafiają w nieznane miejsca, poznają miasto nocą. Spotykają policjanta, którego zadaniem jest odnajdywanie bezsennych ludzi. Zgodnie ze wskazówkami Sowy idą do Nikąd. Jest to miejsce tajemnicze, w którym nic nie widać i nic nie słychać. Niestety i tam nie odnajdują Smutnego. Po spotkaniu z kotem kierują się na dworzec. Wsiadają do spóźnionego pociągu, który dowozi ich na spotkanie z zagubionymi snami.
Przesłanie:
W snach kreujemy inną rzeczywistość, konstruujemy własny, niepowtarzalny świat, w którym wszystko, co tworzymy, jest podporządkowane naszej wyobraźni. Sztuka sugeruje, że właśnie dlatego tak wytrwale poszukujemy naszych snów.
Wiek adresata:
od 5 lat
Obsada:
Pan; Babcia; Piotruś; Filip; Policjant; Kot; Dziewczyna; Chłopak; Sny (Smutny, Tęczowy, Koci, Policyjny); głosy Sów i Megafonu
Zalecana na scenę:
dramatyczną
Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1998
Nagrody i wyróżnienia:
wyróżnienie w ww. Konkursie
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu
Opracowanie:
Dominika Burek