Eryka i Skarabeusz

Tematy

• 1. podróż
  2. nadzieja
  3. magia
  4. akceptacja
  5. relacje
  6. tęsknota
  7. matka
  8. cierpienie
  9. dom
  10. bliskość
  11. ojciec
  12. rodzina
  13. wsparcie
  14. bohaterka
  15. smutek
  16. żałoba
  17. dziecko
  18. strata
  19. przyjaźń
  20. śmierć

• Obsada

  Ojciec, Babcia, Eryka, Dorota, Pan Żuk, Pani Żuk, Sąsiadka, Koleżanka z podwórka, Pani Basia, właścicielka Gucia, Ktosie, Nauczycielka

• Streszczenie

  Główną bohaterkę sztuki, Erykę, poznajemy w dniu, kiedy zmarła jej matka. Tytuły kolejnych części dramatu wskazują na czas, który mija od śmierci matki Eryki. Dziewczynka ma kilka lat, chodzi do szkoły podstawowej. Mieszka z ojcem, babcią i przyjaźni się z Dorotką, koleżanką z klasy. Ojciec i babcia nie okazują emocji związanych ze stratą bliskiej osoby. Eryka zachowuje się w podobny sposób. Koleżance z klasy, szkolnej psycholożce czy sprzedawczyni w osiedlowym sklepie powtarza słowa: „Nie płaczę. Jestem silna. Wiem, że to dobrze, że moja mama umarła, bo się już nie męczy”. Równocześnie dziewczynka nie radzi sobie z sytuacją – nie chce iść na pogrzeb matki, symuluje chorobę, by nie spotkać się z koleżanką, boi się o życie ojca, gdy ten wracając z pracy, spóźnia się na obiad.

  W dramacie rozgrywa się również wątek Pana Żuka i Pani Żuk – do pewnego momentu Żuki i ludzie nie widzą się. Pan Żuk i Pani Żuk chcą założyć rodzinę i dom. Znajdują idealne miejsce – ciało mamy Eryki. Pewnego dnia Eryka ucieka przed „ludzkim tornadem” (głosami osób oceniających jej sytuację) i decyduje się przyjść na grób matki – zauważają się tam wzajemnie z Żukiem, któremu skończył się życiodajny płyn rozkładu i wyruszył na jego poszukiwania. Dziewczynka chce mu pomóc. Między Żukiem a Eryką rodzi się przyjaźń. Podczas kolejnego spotkania dziewczynka wyrusza z Żukiem w podróż powrotną do jego domu. Widząc, że domem żuków jest ciało jej matki, wpada w panikę, reaguje złością. Za jakiś czas wraca jednak na grób matki, gdzie spotyka nie tylko Pana Żuka, ale i Panią Żuk. Gdy z powodu braku życiodajnego płynu rozkładu Żuk słabnie, Eryka zaczyna płakać. Wtedy okazuje się, że poszukiwanym płynem są… ludzkie łzy. Wypowiedzią kończącą dramat jest monolog Eryki skierowany do zmarłej matki.

• PRZESŁANIE

  Sztuka w nieoczywisty, pełen wrażliwości sposób, łączący świat ludzko-zwierzęcy, opowiada o stracie, żałobie oraz bliskości. Autorka porusza temat utraty bliskiej osoby przez dziecko i dorosłych, którzy nie okazują bólu, by uchronić przed nim kilkuletnią dziewczynkę. Ma to jednak odwrotny skutek – dziewczynka również zamyka się przed bliskimi. Czas w sztuce odgrywa ważną rolę – sprzyja on procesowi pogodzenia się ze stratą, przepracowaniu emocji. Dramat pokazuje, w jaki sposób wraz z upływającym czasem bliskie sobie osoby zaczynają się przed sobą otwierać, wspierać się w trudnych chwilach oraz wspólnie pracować nad akceptacją zmiany.

• Źródło pochodzenia tekstu

  koncepcja zgłoszona do 2. edycji naboru do Programu pisarskiego organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2024 (tekst powstał w ramach Programu pisarskiego)

• Nagrody i wyróżnienia

  koncepcja wyłoniona w naborze do Programu pisarskiego

• Lokalizacja

  Centrum Sztuki Dziecka oraz „POV: masz kilka(naście) lat i… Antologia polskich sztuk dla młodej widowni” – 54. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2024 r.)