Pierre Gripari
Streszczenie:
Do biura wchodzi kobieta pytająca o pana Iksa. Ów bierze ją za swoją nową sekretarkę przysłaną przez kadrowego. Panna Igrek przechodzi się po pokoju, prezentując swoje wdzięki. Zapytana o znajomość stenografii nie kryje, że nie ma o tym pojęcia, maszyn do pisania nienawidzi, ale umie pisać odręcznie. Pan Iks chce sprawdzić jej umiejętności, więc dyktuje pismo. Panna Igrek się nie sprawdza, przekręca wyrazy, popełnia błędy. Kiedy orientuje się, że On nie jest zadowolony, zaczyna płakać. Pan Iks lituje się nad nią i daje jej kolejną szansę - odbieranie telefonów. Jednak i teraz nie zdaje egzaminu - obraża rozmawiającego z nią pana Zakalca. Pan Iks nazywa ją idiotką, więc Ona zaczyna szlochać. Mężczyzna mięknie, pociesza ją, w końcu akceptuje podaną przez nią stawkę miesięczną. Wtedy Ona ujawnia, że jest panią Ka, główną akcjonariuszką Towarzystwa i przyszła sprawdzić jego kompetencje. Stwierdza, że nie jest godny zajmowanej pozycji w firmie i proponuje mu przejście na stanowisko portiera, gdzie uprzejmość, wrażliwość i dar nawiązywania kontaktów z ludźmi się przydadzą.
Przesłanie:
Jednoaktówka jest ostrzeżeniem dla pracodawców. Nie warto zatrudniać kobiety ze względu na jej aparycję. Należy zawsze solidnie sprawdzić umiejętności, bo można paść ofiarą prowokacji.
Wiek adresata:
od 11 lat
Obsada:
On (szef Towarzystwa); Ona (akcjonariuszka)
Zalecana na scenę:
dramatyczną
Źródło pochodzenia tekstu:
Tłumaczenie z języka francuskiego: Barbara Grzegorzewska, Tytuł oryginału: „La fausse gourde”
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 8. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży
Prapremiera:
Teatr Telewizji, reż. Witold Adamek, grudzień 1997
Opracowanie:
Justyna Ilasz