Stanisław Szulist
Streszczenie:
Małomiasteczkowa szkoła widziana oczami jej szesnastoletniego wychowanka. Nadopiekuńcza matka oraz stereotypowa postać ojca siedzącego przed telewizorem z puszką piwa w ręku, tworzą „zwykłą” rodzinę, w której na porządku dziennym jest brak zarówno porozumienia, jak i zrozumienia. Uczeń, członek samorządu szkolnego w sarkastyczno-ironizująco szczery sposób krytykuje to, co dzieje się w jego najbliższym otoczeniu: nadużywającego władzy dyrektora, pedagogów „bez powołania”, rodzinę, ale nie tylko, również swoich rówieśników, jak i sam system nauczania i wychowywania młodych ludzi.
Przesłanie:
Problem z tożsamością, własnym „ja” nastolatka, próbującego odnaleźć się w świecie, w którym każdy ma już swoją konkretnie wyznaczoną rolę. Pytanie o to, kim jesteśmy, co nas konstytuuje, wpływa na decyzje jakie podejmujemy oraz to kim stajemy się w przyszłości.
Wiek adresata:
od 15 lat
Obsada:
UCZEŃ, AŻ RODZIC, TYLKO RODZIC, SZKOŁA TO JA, W MOJEJ SZKOLE, W TEJ SZKOLE, CO TY TUTAJ ROBISZ, NIEZWYKŁY UCZEŃ, ZWYKŁY UCZEŃ, JAKIŚ UCZEŃ, CO JA TUTAJ ROBIĘ, DZIADEK.
Zalecana na scenę:
dramatyczną
Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do 23. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu
Nagrody i wyróżnienia:
nagroda w ww. Konkursie
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 33. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży
Opracowanie:
Izabella Beata Nowacka