Jak jest
-
Autor/Autorka
Malina Prześluga
-
Wiek adresata
od 12 lat
-
Zalecana na scenę
dramatyczną lub lalkową
-
Opracowanie
Justyna Ilasz
Tematy
-
Obsada
Ja; Moje Oko; Moje Ucho; Moja Dłoń; Moje Ciało; Moje Serce (Nasze serce); Moje Gardło; Mama; Kasia; Jacek; Bartek; Ono
-
Streszczenie
W łonie matki zaczyna rozwijać się mały człowiek. Jego Ja pyta „jak jest?”. Moje Oko i Moje Ucho kolejno próbują udzielić odpowiedzi. Potem przyłączają się Moja Dłoń, Moje Ciało i Moje Serce. Podczas porodu do głosu dochodzi Moje Gardło. Części ciała odbierają nowe bodźce i po rozpoznaniu Mamy przez Ja, przestają się odzywać. W szpitalu Ja próbuje nawiązać kontakt z Mamą. Kiedy dorasta, pyta ją, gdzie był, kiedy go nie było. Dorasta bez ojca. Jako nastolatek zakochuje się w Kasi, z którą zaczyna palić papierosy. Wtedy odzywają się Serce i Ucho. Oko od kilku godzin nie widzi nic innego oprócz dziewczyny w oparach dymu. Do dorosłego Mikołaja dzwoni Mama i bezskutecznie próbuje nakłonić go do wizyty. Kasia od dawna chce mieć dziecko, ale kiedy informuje Mikołaja o ciąży, ten tchórzy i zostawia ją. Organom nie podoba się jego zachowanie. Okazuje się, że nie mogą znaleźć Serca. Zarówno Ja Mikołaja, jak i jego części ciała, potrzebują w tej chwili Mamy. W głowie Jego pojawia się Ono, czyli „coś gorszego od wyrzutów sumienia”. Ostatecznie Mikołaj wraca do Kasi i swojego dziecka. I znów Ono pyta, gdzie było kiedy go nie było.
-
PRZESŁANIE
Każdy zastanawia się, skąd się wziął. Bohater to homo-viator. Poprzez kolejne doświadczenia dociera do własnego wnętrza, do głęboko ukrytego JA. Człowiekiem w pełni staje się nie ten, kto gna przez życie, ale ten, kto docieka początków swojego istnienia.
-
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2007
-
nagrody i wyróżnienia
I nagroda w ww. Konkursie
-
rok powstania tekstu
2007
-
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 24. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (2007 r.)
