Autor/Autorka
Janusz Toczek
Wiek adresata
od 13 lat
Zalecana na scenę
dramatyczną
Opracowanie
Agata Drwięga
Obsada
Wiktoria, Babcia, Siostra, Brat, Matka, Ojciec, Bartek oraz postaci epizodyczne Pani Irenka, Zosia, Marysia, Gosia, Krzyś, Hania, Anka, Jacek, Ela, Pani (nauczycielka), Pamela, Paweł, Michał, Alina, Reżyser, Kuba (Zegar), Sylwia (Szafa I), Szafa II, Łóżko, Budzik
Streszczenie
Życie Wiktorii jest pasmem udręk i rozczarowań: z jej narodzin nie cieszyli się ani rodzice, ani rodzeństwo; w przedszkolu wychowawczyni się na niej wyżywała; w szkole podstawowej jedyna dziewczynka, która miała ochotę się z nią zaprzyjaźnić umarła na raka; w gimnazjum rówieśnicy jej dokuczali wierząc, że doniosła na nich nauczycielowi na szkolnej wyciecze; reżyser prowadzący jej kółko teatralne był życiowym frustratem; wreszcie – chłopak, którego kochała wyznał, że nie pasuje do jego wyobrażeń o idealnej partnerce, a jakby tego wszystkiego było mało, jej rodzice właśnie postanowili się rozwieść. Wiktoria oglądając album ze zdjęciami przypomina sobie te wszystkie najgorsze momenty swojego życia zastanawiając się, co ma w sobie niezwykłego, co przyciąga do niej innych ludzi (to zdanie wielokrotnie od nich słyszała), jednocześnie usprawiedliwiając ich podłe zachowanie. Z pomocą przychodzi jej duch Babci. Staruszka przekonuje dziewczynę o jej wyjątkowości i dobroci, które są jej wielką siłą. Za namową Babci, Wiktoria kolejne puste miejsca w albumie zapełnia samodzielnie obrazami utkanymi z własnych marzeń.
PRZESŁANIE
Tekst mówi o tym, że nie wolno rezygnować z własnych pragnień oraz że młodzi ludzie, niezależnie od okoliczności, mogą zmieniać świat.
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2016
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)