Las Turuta
-
Autor/Autorka
Jerzy Niemczuk
-
Wiek adresata
od 6 lat
-
Zalecana na scenę
lalkową
-
Opracowanie
Małgorzata Mikołajczak
-
Obsada
zakompleksiona i długoucha Pepona; beztroski Nień; gruby Masio; drobny Kropik; Turut ze skrzydłami nietoperza; wróżka Helfia; wiatropies Dmuch; starzec jaskiniowy Prehir; Ptak; olbrzym Mrut
-
Streszczenie
Czwórka przyjaciół bawi się w chowanego. Beztroski Nień wchodzi do zakazanego lasu. Za karę Turut, strażnik lasu, odbiera mu pamięć. Odczarować go może tylko wróżka Helfia. Pepona postanawia ją odnaleźć. Dziewięć razy Dmuch zdmuchuje Peponę ze skały, ale ta momo wszystko dociera do groty Prehira. W nagrodę dostaje od starca Ptaka, który zaprowadzi ją do wróżki. Docierają nad strumień, którego strzeże olbrzym Mrut. Kiedy drzewo przygniata Mruta, Pepona ratuje go wodą ze strumienia. Podróżnicy docierają do krainy Helfi. Zły Turut stara się wystraszyć płochliwą Helfię, ale wróżka wręcza Peponie światełko nadziei. Zmęczeni przyjaciele zasypiają a Turut wykrada im lampkę. Przyłapany przez Mruta nad strumieniem oddaje światełko. Olbrzym zdmuchuje złodzieja a zgubę oddaje właścicielce. Kiedy Pepona dociera do groty, Turut podstępnie gasi ogień. Pepona mocą swojej wiary rozpala go na nowo. Dostaje od Prehira sweter-niewidkę i pod opieką Dmucha zmierza do domu. Nień zdmuchuje światełko i wszystko sobie przypomina. Nadbiega Mrut i zmieniony Turut. Wróżka Helfia obwieszcza, że skończył się zły czas i nie ma już zakazanego lasu.
-
PRZESŁANIE
Kiedy się czegoś naprawdę pragnie, to wszystko jest możliwe. Każdy ma jakieś zalety i zdolności, które należy w sobie odkryć. Sztuka o zdobywaniu przyjaciół.
-
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2002
-
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)