Learning to let go

Streszczenie

Alan wraca do rodzinnego domu, w którym nie był od wielu lat. Powodem przyjazdu jest śmierć (po długiej chorobie nowotworowej) i pogrzeb jego matki. Prawie się spóźnia, tak jak prawie spóźnił się na swoje narodziny. Czas między przyjazdem Alana a pogrzebem jest momentem na przywołanie wspomnień z młodości i odnowienie relacji z młodszym bratem Barrym. Powrót pamięcią do przeszłości nie należy do przyjemnych. Wspominając czasy, kiedy miał 17 lat, dostrzega nadopiekuńczość i chęć kontroli matki, które stały się kością niezgody w ich relacji i w ostateczności doprowadziły do wyprowadzki chłopaka z domu. Jego obecne problemy wydają się naturalną częścią nastoletniego buntu, co zauważa szwagierka Alana, Helen. Jako dorosły człowiek nadal żywi on w sobie urazę do minionych lat. Wciąż nie potrafi pogodzić się z bratem, ma żal do zmarłych rodziców i nie znajduje w sobie pokory. Między Alanem a Barrym dochodzi do sprzeczki i bójki, która ma ostatecznie oczyścić atmosferę między nimi. Barry prosi brata o ostatni gest wobec zmarłej matki – kilka słów na pogrzebie. Alan wyraża na to zgodę, przemawia i zdaje się, że powoli zaczyna rozumieć, czym była dla niego relacja z matką.

PRZESŁANIE

Relacje rodzinne bywają trudne i niewygodne. W momentach ostatecznych, przełomowych, umiejętność odpuszczania jest ważniejsza niż pielęgnowanie urazy.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1992

Nagrody i wyróżnienia

wyróżnienie w ww. Konkursie

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)