Wróć

Mały Skrzypek

  • Autor/Autorka

    Paweł Szumiec

  • Wiek adresata

    od 10 lat

  • Zalecana na scenę

    lalkową

  • Opracowanie

    Aleksandra Wiśniewska

  • aktualizacja (2022 rok)

    Agata Łukaszewicz

Tematy

    1. teatr
    2. baśniowość
    3. konflikt
    4. ojciec
    5. dom
    6. miłość
    7. zmiana
    8. sen
    9. rodzina
    10. bohater
    11. przedmioty
    12. wsparcie
    13. tradycja
    14. współpraca

  • Obsada

    Mały Skrzypek; Pani z Pieskiem; Pan w Cylindrze; Chłopiec w Podartych Spodniach; Pani w Ogromnym Kapeluszu; Anusia; Mezzetin; Laura; Ojciec Laury; Nieznajoma

  • Streszczenie

    Mały Skrzypek musi pomagać swojej biednej mamie i siostrom. Zarabia, grając na ulicy. Pani z Pieskiem i Pan z Cylindrem są nieczuli na jego grę. Chłopiec w zniszczonych spodniach proponuje Skrzypkowi zabawę, jednak mały muzyk musi pracować. Pomoc ofiarowuje mu Pani w Ogromnym Kapeluszu. Mały Skrzypek gra na urodzinach jej córki Anusi. Po koncercie udaje im się ożywić postać Mezzetina ‒ poety z obrazu na ścianie. Opowiada on dzieciom historię swojej nieszczęśliwej miłości do pięknej Laury. Aby być z ukochaną, musiał wypełnić trzy zadania wyznaczone przez jej ojca, czarnoksiężnika. Za porażkę groziła zamiana w obraz. Przy dwóch zadaniach pomogła mu Nieznajoma Wróżka. W ostatnim gitara Mezzetina miała przemówić głosem innego instrumentu. Nieznajoma nie mogła mu pomóc i poeta stał się obrazem. Mały Skrzypek ofiarowuje mu głos swoich skrzypiec i dzięki temu Mezzetin powraca do domu Laury, zdobywając jej miłość. Dobroć Małego Skrzypka zostaje nagrodzona podwójnie – odzyskuje głos dla swoich skrzypiec i dziedziczy majątek Mezzetina.

  • PRZESŁANIE

    Koncepcja dramatu zasadza się na ożywieniu słynnego obrazu Watteau. Mały skrzypek pracuje, zamiast beztrosko spędzać dzieciństwo. Dorośli, którzy mijają go na ulicy, przedkładają swoje przekonania lub uczucia nad empatię w stosunku do dziecka. Mały skrzypek okazuje się być czuły na nieszczęście Mazzetina i Laury i ofiarowuje im najcenniejszy dar – duszę instrumentu, który odmienia los kochanków.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1995

  • nagrody i wyróżnienia

    II nagroda w ww. Konkursie

  • prepremiera

    Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu, reż. Ewa Giedrojć, październik 1999

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 9. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1995 r.), nakład wyczerpany

Powrót do góry strony