Wróć

Moja bajka

  • Autor/Autorka

    Monika Milewska

  • Wiek adresata

    od 10 lat

  • Zalecana na scenę

    dramatyczną

  • Opracowanie

    Magdalena Robińska

Tematy

    1. relacje
    2. baśniowość
    3. dojrzewanie
    4. konflikt
    5. bohater
    6. tożsamość
    7. miłość
    8. dorastanie
    9. wolność
    10. zmiana
    11. rodzina
    12. przemijanie
    13. tradycja
    14. dorosłość
    15. dziecko
    16. przyjaźń
    17. przyszłość

  • Obsada

    Książę; Błazen; Medyk; Mason; Alchemik; Malarz Nadworny; Astrolog; Dziewczynka; Mistrz Ceremonii; Marszałek Dworu; Hetman Koronny; Podskarbi Królewski; Wielki Koniuszy; Kanclerz; Herold; Oficer; Baronowie i Markizy; Strażnicy i Lokaje

  • Streszczenie

    Królowa, chcąc objąć tron, otruła swoją rodzinę. Uchował się jeden syn. W trakcie koronacji okazuje się, że korona jest za duża na głowę Księcia. Medyk twierdzi, że dwudziestoletni następca tronu jest jeszcze dzieckiem, gdyż wierzy w prawdę, dobro i miłość. Władzę przejmuje Kanclerz. Książę zaprzyjaźnia się z Błaznem. Młodzieniec pragnie dorosnąć. Odwiedza kolejno: Alchemika, Astrologa i Malarza. Prosi o pomoc w znalezieniu sposobu na dojrzałość. Alchemik mówi, że może to uczynić tylko czas. Astrolog doradza, aby Książę żył teraźniejszością. Błazen tłumaczy, że Książę musi przestać bać się śmierci. Kolejną radą stańczyka jest konieczność otwarcia się na ludzi. Książę chce poznać poddanych. Odwiedza go jedynie obłąkana, ślepa dziewczyna. Błazen opowiada o swojej przeszłości. On także był królem. Mówi, że wszyscy monarchowie myślą, że wiedzą lepiej i to jest znakiem dorosłości. Książę postanawia nigdy nie dorosnąć. Robi przewrót i przejmuje władzę. Błazen widzi w Księciu króla. Nawet korona już mu pasuje.

  • PRZESŁANIE

    „Moja bajka” to historia o poszukiwaniu źle rozumianej dojrzałości. Korona, atrybut władzy królewskiej, staje się tu symbolem dorosłości, osiągniętej dzięki przekonaniu, że wie się lepiej. W sztuce Milewskiej widać inspiracje Szekspirem, głównie dwoma jego dramatami: „Król Lear” oraz „Hamlet”.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1996

  • nagrody i wyróżnienia

    nagroda w ww. Konkursie

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 12. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1998 r.), nakład wyczerpany

Powrót do góry strony