Autor/Autorka
Monika Milewska
Wiek adresata
od 10 lat
Zalecana na scenę
dramatyczną
Opracowanie
Magdalena Robińska
Tematy
Obsada
Książę; Błazen; Medyk; Mason; Alchemik; Malarz Nadworny; Astrolog; Dziewczynka; Mistrz Ceremonii; Marszałek Dworu; Hetman Koronny; Podskarbi Królewski; Wielki Koniuszy; Kanclerz; Herold; Oficer; Baronowie i Markizy; Strażnicy i Lokaje
Streszczenie
Królowa, chcąc objąć tron, otruła swoją rodzinę. Uchował się jeden syn. W trakcie koronacji okazuje się, że korona jest za duża na głowę Księcia. Medyk twierdzi, że dwudziestoletni następca tronu jest jeszcze dzieckiem, gdyż wierzy w prawdę, dobro i miłość. Władzę przejmuje Kanclerz. Książę zaprzyjaźnia się z Błaznem. Młodzieniec pragnie dorosnąć. Odwiedza kolejno: Alchemika, Astrologa i Malarza. Prosi o pomoc w znalezieniu sposobu na dojrzałość. Alchemik mówi, że może to uczynić tylko czas. Astrolog doradza, aby Książę żył teraźniejszością. Błazen tłumaczy, że Książę musi przestać bać się śmierci. Kolejną radą stańczyka jest konieczność otwarcia się na ludzi. Książę chce poznać poddanych. Odwiedza go jedynie obłąkana, ślepa dziewczyna. Błazen opowiada o swojej przeszłości. On także był królem. Mówi, że wszyscy monarchowie myślą, że wiedzą lepiej i to jest znakiem dorosłości. Książę postanawia nigdy nie dorosnąć. Robi przewrót i przejmuje władzę. Błazen widzi w Księciu króla. Nawet korona już mu pasuje.
PRZESŁANIE
„Moja bajka” to historia o poszukiwaniu źle rozumianej dojrzałości. Korona, atrybut władzy królewskiej, staje się tu symbolem dorosłości, osiągniętej dzięki przekonaniu, że wie się lepiej. W sztuce Milewskiej widać inspiracje Szekspirem, głównie dwoma jego dramatami: „Król Lear” oraz „Hamlet”.
Źródło pochodzenia tekstu
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1996
nagrody i wyróżnienia
nagroda w ww. Konkursie
Lokalizacja
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 12. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1998 r.), nakład wyczerpany