My i Krasnoludki

Obsada

Reżyser Wilkowski; Inspicjent; Elektryk; Pianista Jurek; Aktorzy; Władek; Cześka; Zbyszek; Zbyszek 2; Lala; Janek; Tomek; Krasnoludki; Podziomek; Koszałek; Wiechetek; Mądrasek; Figielek; Święty Mikołaj

Streszczenie

Nieudana próba „Marysi Sierotki i Krasnoludków” w Teatrze Lalka w Warszawie. Na scenie zostaje sam Reżyser Wilkowski. Po chwili spod podłogi wychodzą autentyczne Krasnoludki. Trochę przysnęły (kilkaset lat) i obudziły się zagubione w czasie i przestrzeni. Reżyser planuje autentyczną krasnoludkową obsadę. Następnego dnia ogólne poruszenie. Reżyser zaleca dyskrecję. Rozpoczynają się próby. Krasnoludkom nie bardzo idzie aktorstwo. Zespół aktorski i techniczny teatru zaczyna wykorzystywać Krasnoludki do swoich prywatnych celów. Wszyscy spoglądają z nadzieją na Księgę Koszałka Opałka. Obiecują sobie po niej spełnienia ich małych i wielkich marzeń. Reżyser ogłasza zebranie Rady Teatralnej i Bajkowej. Ludzie są zawiedzeni brakiem magii. Nie widzą tego, co próbują uświadomić Krasnoludki: Bajka nie jest światem korzyści. Ludzie stają się coraz bardziej agresywni. Krasnoludki wysyłają sygnał SOS. W teatrze zjawia się Święty Mikołaj. Ewakuuje Krasnoludki i odchodzi, by ludzie mieli o czym marzyć. Ludzie wznawiają pracę nad tradycyjnym spektaklem.

PRZESŁANIE

Świat człowieka i baśni nie powinny się zanadto zbliżać do siebie. To może się skończyć tragedią – bo ile jest warta Baśń Spełniona? Człowiek ma tyle, na ile zapracuje, a co do krasnoludków… powinny bardziej uważać na to, gdzie zasypiają – przebudzenie w centrum Warszawy wymaga sporej odporności na stres.

Źródło pochodzenia tekstu

Centralna Biblioteka Repertuarowa dla Dzieci i Młodzieży

prapremiera

Teatr „Lalka” w Warszawie, reż. Jan Wilkowski, luty 1967

Lokalizacja

Biblioteka Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku