Naprawda

Tematy

• 1. religia
  2. teatr
  3. tęsknota
  4. poetyckość
  5. tożsamość
  6. bohater
  7. sen
  8. przedmioty
  9. bohaterka
  10. przemijanie
  11. wspomnienia
  12. wyobraźnia

• Obsada

  Zalota; Wzorza; Lalun; Samolotnik; Chwilozof

• Streszczenie

  Lalun, lalkarz i zarazem lalka, wspomina minione czasy oraz tych, którzy odeszli. Tęskni za nimi. Nie może o nich zapomnieć i wciąż ich potrzebuje. Zalota, także lalka, zabiera Laluna do Ogrodu Skrzydlatych Ludzi – prawie aniołów. Spotykają Samolotnika – ma on tylko jedne skrzydła i nie może dać ich Lalunowi, który chciałby je dostać, żeby zrobić z nich anioła. Dołączają kolejne postaci – Chwilozof i Wzorza. Lalki tworzę teatr lalek i odgrywają różne sceny: zwiastowania Maryi i narodzin dzieciątka, z Herodem i porzuconym w koszu Mojżeszem, ukazują metempsychozę Empedoklesa, króla i posłańca, diabła z trzema włosami (z baśni braci Grimm). Lalki bezustannie przelatują, wylatują, przeobrażają się i zamieniają. Na koniec zupełnie już nie wiedzą, co było i co jest, czy to sen, czy… „chyba naprawda”.

• PRZESŁANIE

  Sztuka w bardzo poetycki sposób opowiada o śnie, jawie, lalkach, teatrze i tęsknocie za tymi, którzy odeszli. Przenikają się tu rzeczywistość ze snem, wspomnienia z historiami, teatr, lalki i metafory. Liczne nawiązania literackie i filozoficzne czynią tekst wielopłaszczyznowym i ciekawym zarówno dla młodego, jak i starszego widza.

• Źródło pochodzenia tekstu

  od autora

• prapremiera

  Teatr im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie, reż. Bogusław Kierc, styczeń 2009

• Lokalizacja

  Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu oraz 28. zeszyt Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży