O muzeum jakich wiele i niesfornym arcydziele

Obsada

Woźny – staruszek; młody Biznesmen; Lalki: bardzo szpetna Wiedźma; Pasterka – mała dziewczynka; Arlekin – smutny pajacyk; Vandog – kolorowy pies bez ucha; Pikasio – pies w „skubizowane” łaty

Streszczenie

Akcja sztuki rozgrywa się w muzeum, do którego nikt nie przychodzi. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest pewne arcydzieło przedstawiające Wiedźmę, która straszy. Muzeum jest na skraju bankructwa, ale pojawia się Biznesmen, który chce je wykupić. Kiedy gasną światła postaci z obrazów ożywają. Wszystkie boją się Wiedźmy, jej różdżki oraz czarów. Pasterka z Arlekinem postanawiają uratować muzeum. Wbrew zakazowi „szefowej” odchodzą w głąb swoich obrazów, aby odszukać tęczę i móc spełnić swoje jedno życzenie. Wiedźma wypuszcza w pogoń za nimi swoje psy. Vandog odnajduje Arlekina, którego Wiedźma w podstępny sposób pozbawia serca. Pikasio przyprowadza Pasterkę, z którą Wiedźma za pomocą czarów zamienia się na wygląd. Okazuje się, że Pasterka i Arlekin darzą siebie miłością. Za pomocą różdżki dziewczynce udaje się odzyskać serce Arlekina oraz urodę. Wiedźma zostaje za karę zaczarowana i znika. Cała przygoda dobrze się kończy, zwłaszcza, że następnego dnia, do muzeum ściągają tłumy.

PRZESŁANIE

Autor za pośrednictwem Pasterki i Arlekina stara się udowadniać, że muzea nie są nudne i nie trzeba się ich bać.

Źródło pochodzenia tekstu

zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1996

Lokalizacja

Centrum Sztuki Dziecka – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)