Maciej Wojtyszko
Streszczenie:
Do domu Jagody przychodzą wiedźma Zefiryna i czarodziejka Goździk. Kuzyn z żoną zachwycają się żartami wiedźmy. Podsuwają jej pomysł prowadzenia programu rozrywkowego w telewizji. Zefiryna świetnie opowiada dowcipy, niestety jej koleżanki ich nie rozumieją. Nakłania redaktora Pichcika, by pozwolił jej prowadzić własny show telewizyjny. W pierwszym odcinku wypada dobrze, ale Kuzyn radzi, by w tle podłożyła sztuczny śmiech. Wiedźma nie zgadza się. Pichcik sugeruje, by Zefiryna uatrakcyjniła program. W kolejnym odcinku wiedźma opowiada kawały o znanych Polakach, strzelając przy tym z garłacza. Widzom nie podoba się nowe show. Zefiryna wścieka się, rzuca na wszystkich zaklęcie pozbawiające poczucia humoru. Wkrótce widzi, że życie jest przez to smutne. Dzieci Kuzyna uciekają z domu. Spotykają ciocię. Zefiryna zdradza im, jak odczynić zaklęcie – trzeba nauczyć śmiać się z samego siebie. Dzieci odczarowują rodziców, a wiedźma przyjaciółki, rzucając w nie tortem.
Przesłanie:
Autor przypomina o czymś, o czym dziś często zapominamy: ważne jest umieć śmieć się z siebie. Przedstawia telewizję jako złe, narzucające się medium, odbierające ludziom możliwość wyboru i niezależność. Dlatego właśnie tak istotna jest umiejętność mrugnięcia okiem w czasach, w których wszystko ma „instrukcję obsługi”.
Wiek adresata:
od 10 lat
Obsada:
wiedźma Zefiryna; czarownica Jagoda; czarodziejka Goździk; Kuzyn; Żona Kuzyna; Jaś; Małgosia; redaktor Pichcik; autor listu I; autor listu II; autor listu lll; autor listu IV; autor listu V; prezenter; klowni; pracownicy teatru; sprzedawca; klient
Zalecana na scenę:
teatru telewizji
Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 1997
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu
Opracowanie:
Malina Prześluga