Autor:
Krystyna Miłobędzka

Streszczenie:
Dom to bezpieczeństwo i spokój. Droga inspiruje, by iść dalej, odkrywać. A mowa musi wszystko nazwać. Klocek prowokuje nas do wymyślania nowych konstrukcji, a Pan Wojsko ostrzega i pilnuje porządku. Zabawa wszystkich postaci jest na początku bardzo prosta, jednak w miarę rozwoju akcji staje się coraz bradziej złożona. Bohaterowie uczą sie jak się bawić, jak tworzyć otaczający ich świat. Najpierw stawiają klocek na klocku, a z ich ust wydobywają się proste dźwięki wyrażające emocje. Stopniowo rozwijają się: budują drzewo, łódź, sieją, zbierają plony, wypowiadają wyrazy, potem całe zdania. Uczą się opisywać nie tylko to, co znają, ale także to, co potrafią sobie wyobrazić. W końcu zaczynają się spierać o to, co stworzyli. Każdy mówi: "moje". Nie znaczy to jednak, że przestają budować. Uczą się wykorzystywać i ulepszać to, co stworzyli. W konsekwencji w ich świecie pojawia się coraz więcej nazw, przedmiotów i przestrzeni.

Przesłanie:
Każdy poznaje świat po trochu, słowo po słowie, przedmiot po przedmiocie. Nazywając elementy rzeczywistości, stajemy się współtwórcami świata. Nazwane - znaczy oswojone. Tylko w takim świecie możemy poczuć się bezpiecznie, jak w domu.

Wiek adresata:
od 8 lat

Obsada:
Droga; Dom; Mowa; Pan Wojsko; Klocek

Zalecana na scenę:
lalkową

Źródło pochodzenia tekstu:
archiwum Teatru Animacji w Poznaniu

Lokalizacja:
archiwum Teatru Animacji w Poznaniu

Prapremiera:
maj 1969 (Teatr Lalek Banialuka w Bielsko-Białej)

Premiera:
lipiec1970 (Teatr Lalki i Aktora „Marcinek” w Poznaniu)
luty 1974 (Teatr Lalki i Aktora im. Andersena w Lublinie)
maj 1975 (Poznański Teatr Lalki i Aktora)
styczeń 2001 (Wrocławski Teatr Lalek)

Opracowanie:
Ewa Maciorowska