Ondraszku, Ondraszku (przypowieść sceniczna)

Obsada

Ondraszek; Hanusia; Pies; Kot; Stado Owiec; Wilk, Lis; Wąż; Dąb

Streszczenie

Utwór opowiada historię Ondraszka, który jest postacią historyczną i uprawiał zbójecki proceder na przełomie XVIII i XIX wieku na pograniczu Śląska Cieszyńskiego i Moraw. Ondraszek, wśród bogatych uchodzący za zbója, a wśród biednych za wybawiciela, musi strzec się licznych przeciwników, którzy pragną dostać nagrodę od Grafa za jego schwytanie. Hanusia – narzeczona tytułowego bohatera – oraz Pies i Kot bez ogona to jego drużyna. Za to Lis, Żmija i Wilk nieustannie wymyślają nowe przebrania i podstępy, aby go schwytać. Przyjmują postać Anioła, Owcy czy Pustelnika i wykorzystują słabości kompanów Zbója (Hanusia daje ukochanemu zatrute jabłko, a Kot przyjmuje Żmiję jako swój ogon). Ondraszek kilkakrotnie demaskuje ich podstępy i zwycięsko wychodzi z opresji, jednak naiwność jego najbliższych (Hanusia zdradza Lisowi-Pustelnikowi, że Zbój bez obuszka traci swą moc, a omamiony Kot ostatecznie przechodzi na stronę antagonistów). Ondraszek nie ma szans i zostaje schwytany. Czekając na przybycie strażników Grafa zjada zatrute jabłko i stopniowo wtapia się w Dąb, do którego został przywiązany, zaś jego obuszek z impetem wbija się i zatapia w pień.

PRZESŁANIE

Utwór bazuje na legendzie o Ondraszku, który rzeczywiście został zdradzony przez swego kompana liczącego na nagrodę. Mimo nieszczęśliwego zakończenia jest to swoista komedia charakterów, w której większość postaci ludzkich została zastąpiona przez zwierzęta reprezentujące stereotypowe cechy charakteru. W baśniowej formie przekazywana jest legenda głosząca przykrą prawdę: nie każdy kto nazywa się Twoim przyjacielem, jest nim naprawdę.

prapremiera

Teatr Lalek „Banialuka” w Bielsko-Białej, reż. Andrzej Rettinger,  listopad 1977

premiera

Śląski Teatr Lalki i Aktora „Ateneum” w Katowicach, reż. Zbigniew Poprawski, maj 1992

Lokalizacja

Materiał archiwalny