Beniamin Bukowski
Streszczenie:
Ma na imię Emil. W tej historii przedstawia się nam jako narrator, który opisuje zdarzenia z perspektywy szpitalnego łóżka. Opowiada o przedszkolu dla superbohaterów, do którego chodzą tylko posiadacze nadzwyczajnych umiejętności. Jest tam Panbóg - nieskończony w czasie i przestrzeni, Latająca Wiewiórka, Człowiek-Czajnik, Remigiusz Ponury - emerytowany kapitan piratów i wielbiciel ciastek. Kiedy do przedszkola zgłasza się dwójka nowych dzieci - Ciuś i Wonka, Dyrektor nie zgadza się na przyjęcie ich do grupy superbohaterów. Ciuś nie mówi początków wyrazów i nawet swojego imienia - Maciuś - nie potrafi wymówić w całości. Dzieci nie posiadają też żadnych innych umiejętności - wyruszyły więc na poszukiwania. Byli w sklepie, na wykopaliskach archeologicznych, na uniwersytecie i w parku. Ich droga i rozmowy ze spotkanymi ludźmi dały im nadzieję na znalezienie supermocy, bo przecież każdy ją ma, nawet, gdy czasem jest niewidoczna.
Jak wiadomo, zadaniem superbohaterów jest również pokonywanie złoczyńców. Grupa wpada na pomysł pokonania Pana Śmierć. Kiedy go znajdują, okazuje się, że Śmierć nie lubi zjadać dzieci, ani ich straszyć, pomaga im tylko przejść na drugą stronę. Dzięki tej historii Emil przestał się bać.
Przesłanie:
Każdy z nas jest superbohaterem, ponieważ zdobyte umiejętności, nawet te najprostsze, są naszą siłą.
Wiek adresata:
od 8 lat
Obsada:
Emil, Anna, (Ma)ciuś, (I)wonka, Dyrektor Przedszkola, Panbóg, Latająca Wiewiórka, Człowiek-Czajnik, Remigiusz Ponury, Sklepikarz, Szef Ekspedycji, Archeologowie I-III, Profesor Rakieta, Umiejętność Mówienia, Inne Umiejętności, Szkieletor
Zalecana na scenę:
dramatyczną, lalkowa
Źródło pochodzenia tekstu:
zgłoszony do 28. Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2017
Lokalizacja:
Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu
Opracowanie:
Justyna Gołęcka