Państwo Fajnackich

Obsada

Pan Fajnacki; Piotr – jego przyjaciel z teatru; Zjawy; Lalki; Widma

Streszczenie

Pana Fajnackiego odwiedza Piotr, kolega z teatru. Pod wpływem wydarzeń w mieszkaniu przyjaciela Piotr zaniemówi niemal do końca opowieści. Przed nim i widzami (ale pomimo obecności Pana Fajnackiego) zjawiają się dzieci śpiewające o różnych aspektach dzieciństwa. O poezji niedostosowanej do poziomu ich oczekiwań i wiedzy o świecie, o trudnościach związanych z postawieniem pierwszego kroku, o nieustających kłopotach ze znikającymi elementami garderoby, o śmiertelnie dorosłych problemach kanarków w klatkach, o wyznaniach pierwszej miłości, o odczuwaniu przemijania, wolności, wstydu, strachu. Pod wpływem tego, co zdarzyło się w mieszkaniu Pana Fajnackiego, Piotr rezygnuje z pracy w teatrze. Dzieciaki strzelają z procy w reflektory. Koniec spektaklu.

PRZESŁANIE

Za przykładem głównego bohatera (który rezygnuje z pracy) nie poszło zbyt wielu pracowników teatrów młodego widza – a problem wcale nie jest błahy. Teatr ma obowiązek respektować nie tylko wyobrażenia dorosłych o zawartości dziecięcej duszy, ale przede wszystkim wiedzę o tejże. Dzieci nam przecież jej nie skąpią. Pamiętajmy zatem, że „kto bałamuci dzieci – ten do nieba nie poleci!”.

Źródło pochodzenia tekstu

Biblioteka Akademii Teatralnej Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku

rok powstania tekstu

1997

prapremiera

Białostocki Teatr Lalek, reż. Wojciech Szelachowski, czerwiec 1997

premiera

Teatr „Lalka” w Warszawie, reż. Wojciech Szelachowski, grudzień 2001

Lokalizacja

Biblioteka Akademii Teatralnej Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku