Autor:
Wojciech Szelachowski

Streszczenie:
Pana Fajnackiego odwiedza Piotr, kolega z teatru. Pod wpływem wydarzeń w mieszkaniu przyjaciela Piotr zaniemówi niemal do końca opowieści. Przed nim i widzami (ale pomimo obecności Pana Fajnackiego) zjawiają się dzieci śpiewające o różnych aspektach dzieciństwa. O poezji niedostosowanej do poziomu ich oczekiwań i wiedzy o świecie, o trudnościach związanych z postawieniem pierwszego kroku, o nieustających kłopotach ze znikającymi elementami garderoby, o śmiertelnie dorosłych problemach kanarków w klatkach, o wyznaniach pierwszej miłości, o odczuwaniu przemijania, wolności, wstydu, strachu. Pod wpływem tego, co zdarzyło się w mieszkaniu Pana Fajnackiego, Piotr rezygnuje z pracy w teatrze. Dzieciaki strzelają z procy w reflektory. Koniec spektaklu.

Przesłanie:
Za przykładem głównego bohatera (który rezygnuje z pracy) nie poszło zbyt wielu pracowników teatrów młodego widza - a problem wcale nie jest błahy. Teatr ma obowiązek respektować nie tylko wyobrażenia dorosłych o zawartości dziecięcej duszy, ale przede wszystkim wiedzę o tejże. Dzieci nam przecież jej nie skąpią. Pamiętajmy zatem, że "kto bałamuci dzieci - ten do nieba nie poleci!".

Wiek adresata:
od 10 lat

Obsada:
Pan Fajnacki; Piotr - jego przyjaciel z teatru; Zjawy; Lalki; Widma

Zalecana na scenę:
lalkową

Rok powstania tekstu:
1997

Źródło pochodzenia tekstu:
Biblioteka Akademii Teatralnej Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku

Lokalizacja:
Biblioteka Akademii Teatralnej Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku

Prapremiera:
czerwiec 1997 (Białostocki Teatr Lalek)

Premiera:
grudzień 2001 (Teatr "Lalka" w Warszawie)

Opracowanie:
Marek Ciunel