Pies i niemowlę
-
Autor/Autorka
Pierre Gripari
-
Wiek adresata
od 14 lat
-
Zalecana na scenę
dramatyczną
-
opracowanie
Justyna Ilasz
-
aktualizacja (2022 rok)
Agata Łukaszewicz
Tematy
-
Obsada
Matka; Pies; Niemowlę
-
Streszczenie
Matka daje Niemowlęciu do picia mleko, a Psu kość do obgryzienia. Po jej wyjściu Niemowlę rozmawia z Psem. Przed dorosłymi udają, że nie rozumieją pewnych słów. Umieją mówić, ale nie chcą się z tym wydać w obawie, że będzie się od nich więcej wymagać. Wymieniają się jedzeniem. Psu smakuje mleko, ale zaczyna skomleć, gdy widzi, że Niemowlę nie chce oddać mu kości. Przychodzi Matka. Sprytne Dziecko od razu krzyczy i płacze, żeby nie spotkała go nadmierna kara za spożywanie posiłku psa. Kobieta bije zwierzę, a dziecko karci. Zrozpaczony Pies wpada na pomysł, by któregoś dnia zrobić rewolucję i zagryźć wszystkich ludzi. Niemowlę odradza mu ten pomysł, tłumacząc, że wtedy cały jego gatunek umrze z głodu. Nieszczęśliwy Pies znów zaczyna skomleć. Przychodzi Matka. Ponownie bije Psa i wygania go z pokoju. Słodkie Niemowlę udaje, że śpi.
-
PRZESŁANIE
Groteskowy dramat pokazuje przemocowość systemu społecznego. W świecie przedstawionym dorośli podporządkowują sobie dzieci i zwierzęta, które chronią się przed nimi udając, że nie potrafią mówić. Niemowlę wie, że nie może się zbuntować, bo za kilkanaście lat samo stanie się dorosłe. Pies reprezentuje podejście rewolucyjne, parafrazuje słynne hasło „Proletariusze wszystkich krajów łączcie się”, jednak i taka postawa jest zgubna. Gripari pokazuje impas w budowaniu sprawiedliwego społeczeństwa, w finale patową sytuację kwituje jednym słowem: „idioci”.
-
Źródło pochodzenia tekstu
Tłumaczenie: Barbara Grzegorzewska
-
Prapremiera
Teatr Obok z Poznania, październik 1993
-
Lokalizacja
3. numer Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży (1993 r.), nakład wyczerpany