Wróć

PKP

  • Autor/Autorka

    Michał Walczak

  • Wiek adresata

    od 14 lat

  • Zalecana na scenę

    dramatyczną, teatru telewizji

  • Opracowanie

    Malina Prześluga

  • Obsada

    Ona; On; Mały; Dziadek; Konduktor; Dziewczyna

  • Streszczenie

    Rzecz dzieje się w pociągu. Ona i Dziadek prowadzą zwykłą, uprzejmą rozmowę. Dosiada się Mały. Opowiada o swojej dziewczynie w czerwonej chustce i różowych okularach, wciąż zmienia wątek. Kolejnym pasażerem w przedziale jest On. Również poszukuje kobiety, żony, także w różowych okularach i czerwonej chustce. Podczas gdy On wdaje się z Małym w rozmowę, Ona milknie. Tymczasem Dziadek, z którego Mały kpił, umiera we śnie. Mężczyźni pozbywają się ciała. W międzyczasie po pociągu chodzi Dziewczyna sprzedająca kawę i herbatę. Konduktor ostrzega, że jeśli nie uda jej się nic sprzedać, zostawi ją na najbliższej stacji. W pewnym momencie Ona i Dziewczyna zamieniają się rolami. Z rozmowy Dziewczyny-Jej z Konduktorem wynika, że byli sobie kiedyś bardzo bliscy, ale w obliczu upadku PKP nie jest to już tak istotne. Pociąg zatrzymuje się. On i Mały długo zastanawiają się, czy wysiąść. Gdy już się decydują, Ona, sama w przedziale, zakłada różowe okulary i czerwoną chustkę.

  • PRZESŁANIE

    Jeden z bohaterów stwierdza, że zanika kultura podróżowania, jej „tradycyjny aspekt interpersonalny”. Czy można mówić o interpersonalności, gdy brak zrozumienia i umiejętności patrzenia na ludzi? Z drugiej strony podróżowanie bywa… dziwne i to jego niezaprzeczalna zaleta. W momencie przejściowym – między punktem A a punktem B – niekoniecznie musimy być sobą.

  • Źródło pochodzenia tekstu

    zgłoszony do Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu w roku 2001

  • Lokalizacja

    Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu – materiał archiwalny (dostępny tylko na miejscu w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu)

Powrót do góry strony